یک مستندساز درباره تجربه کار با ناصر طهماسب گفتگو کرد/ همیشه دانشمند و فروتن بود

مرتضی پایه شناس، برای جشنواره بین‌المللی اثر سینمایی مستند ایران “سینماحقیقت” تیزری ساخت که دوستداران سینمای مستند ایران آن را می‌شناسند. در گفت‌وگویی با خبرنگار دیجیاتور، پایه شناس از تجربه همکاری با صدای زنده یاد ناصر طهماسب در جشنواره سینماحقیقت و رابطه دوستانه ای که با او داشت، صحبت کرد. او توصیف کرد که طهماسب در اولین دیدارشان به او نشان داد که با یک فرد فروتن و حرفه‌ای سر و کار دارد. پایه شناس همچنین افزود که طهماسب به شکلی صبورانه و با استعداد کارها را دنبال می‌کرد و از بالا به پایین به کسی نگاه نمی‌کرد. او در پایان به فرصتی که با توجه به سابقه طهماسب برای برگزاری بزرگداشت او وجود داشت اما از دست رفته است، اشاره کرد.

به گزارش خبرنگار دیجیاتور، مرتضی پایه شناس برای هشتمین دوره از جشنواره بین‌المللی اثر سینمایی مستند ایران «سینماحقیقت» تیزری ساخت که دوستداران سینمای مستند و مخاطبان جشنواره، سال‌هاست آن را دیده و می شناسند، همان تیزر نشان فیروزه که هر سال با صدای زنده یاد ناصر طهماسب و پیش از نمایش مستندهای هر دوره جشنواره روی پرده می‌رود.

پایه شناس در گفت‌وگو با خبرنگار دیجیاتور درباره تجربه همکاری با طهماسب گفت: اولین دیدار با آقای طهماسب، هنوز در خاطرم مانده است. شنیدن آن صدای دلنشین از نزدیک، برایم جذاب بود. چند لحظه محو آن صدا و بیش از آن فروتنی‌اش در نخستین ملاقات شدم. قرار بود جمله‌ای به مناسبت برگزاری هشتمین جشنواره «سینماحقیقت» بخواند، سر وقت به استودیو آمد، جمله را خواند و با وجود سابقه، اعتبار و تجربه‌اش، چند بار طبق خواسته من، جمله را با لحنی که مناسب‌تر می‌دیدم، ادا کرد. متفرعن نبود، آداب حرفه‌ای را می‌دانست و به آن مقید بود.

کارگردان مستند «گلوله باران» ادامه داد: در طی سال‌های مختلف، دوستی‌مان دورادور ادامه داشت، چند سال برای خواندن گفتار متن تیزر هر دوره و گاهی برای پروژه‌هایی دیگر، همدیگر را ملاقات می‌کردیم. هربار سر وقت به استودیو می‌آمد، برای دستمزد چانه نمی‌زد و اگر مشکل برنامه‌ریزی مالی داشتیم، با ما راه می‌آمد. برای خواندن متن، به شکلی که من به عنوان کارگردان در ذهن داشتم، مقاومتی نداشت و این فروتنی و برخوردش، دلنشین بود.

کارگردان مستند «اثر سینمایی ناتمامی برای دخترم سمیه» افزود: گاهی در فرصت‌هایی محدود، با هم گپ می‌زدیم، درباره سینمای مستند، دوبله و حتی انتخاب‌هایش. منطقی و آرام بود. همچون استادی بزرگ‌تر، صبور و بادانش. کارهایم را دنبال می‌کرد و این برای من بسیار جالب بود. از بالا به پایین به کسی نگاه نمی‌کرد. فقدانش در شبی که اختتامیه «سینماحقیقت» برگزار شد و او پس از سال‌ها همکاری با سینمای مستند، دیده می شد، برایم حزن آور بود.

پایه شناس گفت: زمانی که آقای طباطبایی نژاد مدیر عامل مرکز بود، به ایشان پیشنهاد برگزاری بزرگداشت آقای طهماسب را دادم. او به عنوان دوبلور سابقه‌ای درخشان و اعتباری ویژه داشت و مهمتر از آن به عنوان گوینده هم در سینمای مستند فعال بود. اما متاسفانه این فرصت از دست رفت.

این کارگردان و تدوینگر یادآور شد: ۱۰ سال تیزر جشنواره «سینماحقیقت» یکی از مهمترین رویدادهای سینمایی ایران، با صدای او پخش شد. این خاطره‌ای فراموش نشدنی برای من است. ناصر طهماسب، با صدایش و با اثر سینمایی‌هایی که دوبله کرد در یادها می‌ماند. هر کدام از ما بر اساس تجربه‌های شخصی‌مان افراد را به یاد می‌آوریم، من آقای طهماسب را بسیار همراه، متواضع و علاقه‌مند به کارش دیدم. این ویژگی‌ها را فراموش نمی‌کنم.

امیدوارم بتوانم به زندگی او ادامه دهم و بهترین ها را برای او بخواهم. تلاش و پشتکار او در سینماحقیقت و سینمای مستند قابل تحسین است. او با صدای دلنشین و فعالیت هایش در این حوزه به یاد ماندنی است. معتقدم که باید بزرگداشتی خاص برای او برگزار شود. این خاطرات و همکاری ها در ذهنم همیشه به یاد می ماند.