متن آهنگ پیش گفتار بن

متن آهنگ پیش گفتار بن
[ورس یک]
به عزمِ طبر، پُتکِ جبرِ آهنگر فشردش
راه سنگِ سو، مسافرت خوردش ، خوردش، بردش پس اُوردش
تا تیز شد تیغش تو جوابِ سایش ، بردنش واسه نمایش
اولیو انداخت، دومی گفت وای که بعدی منم
سومی گفت بپا تا عمرتِه نفس هست
نسیم شو، بپیچ تو موی خودت
که کش بدی رقصو تا حتی سقوط
بوم، دومی ام افتاد تا سومی فوت کرد
باد ولی ول شد تو گیسوی یاران
از راه رسید ابر بیسوی باران
پای سومی تا سوخت پرنده ها دادشو پر کشیدن تو آسمون
کلاغا، کولیای جنگل، شلوغ میکنن پتیاره صفتا
هیزم شکن گفت، انسان، میوه ی جشنواره ی جهان
آخ که کوریم حیفه، دستای محتاجِ دستای محتاج
آخ که دوریم حیفه، در و تخته چه جوریم حیفه
چه جوریه جوریم یه جوری که جور نی
جورچین جور واجورمون اَ هیچ و هر
سبک بی آثار خلاقانه، مثل کمدیه شیر و خر
آبکی خیس و تر، ها!

[کورس]
شیشه های تیز، که راهو میکشه زیر پای دیوِ
خسته که نعرش واسه زخمای روزِ خوشه
زانو زده تو خونِ خودش
شیشه های تیز، که راهو میکشه زیر پای دیوِ
خسته که نعرش واسه زخمای روزِ خوشه
زانو زده تو خونِ خودش

[ورس دو]
دومی قامت کج شد رو سومی، سومی گفت خوبه هنو پا دارم
دومی گفت رفتنی ام ولی هنو، واسه زندگی اشتها دارم
با عشق میشه کینه کرد؟ عشقُ میشه سینه به سینه کرد؟
بهشتِ اگه بشه به کینه کینه کرد، که کینه میشه عشق
پیله میشه پروانه های باغ بودن
کنار بودنت چه داغه بودن
که کُرسی میشیم تو زمستونِ قعرِ دنیا
لبخند میزنیم به گرمای چراغِ بودن
باش، نباشی گُمم تو گُمیت
خُلم تو خُلیت، پُرم تو پُریت
ریشه مون تو هم پیچید، روحمون یکی شد
تعجب نکن اگه نوحمون یکی شد
دستاتو چفت کن تو دستام، تو سیلابِ سیستم
تکیه کن به من یا که من به تو تکیه کنم
اگه پامونو هیزم شکن زد
کی مجنونه که تویی لیلای این ادبیات ردیف‌دار
تو حجومِ بودن، اعدامِ ریزش
تا سومی روایت خیالی آخرین خاطره از آغوشُ
اثر ادبی کرد با زخم پاش، بعدِ تگرگ
فقط دست باد زُلفِ جنگلُ ناز میکنه بعدِ هربار
که سومی قصه میگه قبل خواب.

[کورس]
شیشه های تیز، که راهو میکشه زیر پای دیوِ
خسته که نعرش واسه زخمای روزِ خوشه
زانو زده تو خونِ خودش
شیشه های تیز، که راهو میکشه زیر پای دیوِ
خسته که نعرش واسه زخمای روزِ خوشه
زانو زده تو خونِ خودش
متن آهنگ بن به نام پیش گفتار