متن آهنگ آدمای کهنه تو شهر نو بن

متن آهنگ آدمای کهنه تو شهر نو بن
[ورس یک]
نمیدونم کی ام؟ کجام؟ کی میشم؟
پُرِ تکرار و کلیشم
دل دارم دله، پُرِ زجرُ گِله
شک داره همش تو کوچه خیابونا وِله
ولی دل همیشه توو خال میزنه حسش
یه قصه داره که پرو بال میکنه طلسمه
نگُفتنیه، وای یه روزی بیام توو سینه ی تابو میگام
تو مقرراتِ خاکِ بی قانونیا
پامو قلم کُن با زانو میام
یه تابوتِ خالی بیار
بیداریام چه حالی میداد
با قلم خوابِ چشاتو *
یه فیلِ شکنجه شدم که دریاکنارِ عاجو میخوام
با پله میام، طبقه چندی؟
بترس، خُرد شدن پله هارو نیگا

[کورس]
آدمای کهنه توو شهرِ نو
آدمای کهنه توو شهرِ نو
آدمای کهنه توو شهرِ نو

[ورس دو]
دلم گرفته، دلم گرفته
مثه خونه که گَردِ غَم گرفته
مثه فاحشه که پولِ کم گرفته
جسم داده، تومن گرفته
رو خاکِ میز انگشت کشیدم
سرنوشت تمیز نوشت هیچ، لا کثافتا
میکوبوند سرمو به تاقِ طاقتای اتاقِ عادتا
خاکِمون خطا، قورباغه ابوعطا، رو مَتا
کدخدایِ دهِ با لیاقتا، تا تا تا تا
تا کی یادم بره رنجارو؟ اینجا رو؟
نجا رو؟ هنجا رو؟ پنجاه پنجاه رو؟
یادم بره کی بودم؟ چی شد؟ کی شدم؟
فقط یادم بمونه کی هستم
که بکوبونم هرچی میترسونه منو شد
همین که بیام توو سینه ی شر
بعدِ بارونِ آخرِ نیمه ی شب
سقوط میکنیم تو شیبِ یه سد
تو دلِ سیاهیِ بیوه ی مرگ
میایم، میایم

[کورس]
آدمای کهنه توو شهرِ نو
آدمای کهنه توو شهرِ نو
آدمای کهنه توو شهرِ نو

[ورس دو]
خیمه زدم توو شبات
لب میزنم اَ رو لبات
مست میشم توو هوات
ولی دنیا چه زبره بیرون
نون نداریم، منابع آبی و دون نداریم
دستمو ول کن برم تو دِلِش
ناخدا مُرد، یا ناخدا شو
یا لنگرو وردا برم توو گِلِش
وِلِش، دلِ مارو وِلِش
ترس اَ ارتفاع رو وِلش
زمین میخوریم تا زمین میخورن
کمرمیبندن، کمین میکُنن
واسه پوتینای بی عشق
تخفیفِ کوبِش توو کوپنا
همه یه جهت میرن بی جهت میان
توو شهرِ بازیِ آلکاپونا
ولی این یکی زورش میچربه به پاکونا

[کورس]
آدمای کهنه توو شهرِ نو
آدمای کهنه توو شهرِ نو
آدمای کهنه توو شهرِ نو

[هوک]
از جهان سیرم
از جهان سیرم
از جهان سیرم
متن آهنگ بن به نام آدمای کهنه تو شهر نو