مطالعه سیاره‌های در حال مدار به دور ستارگان مرده

رصد سیاره هایی که دور ستارگان مرده مدار می زنند


مطالعات اخیر نشان می‌دهد که سیاراتی شبیه به کاربر و کوتوله‌های سفید در منظومه شمسی کشف شده‌اند. این سیارات احتمالا مشابه سیارات منظومه شمسی در ساختار و شرایط دما و توده خود هستند. این کشف، امکان بررسی و تخمین شرایط منظومه شمسی پس از مرگ خورشید را فراهم می‌کند. سیارات خارج از منظومه شمسی که در مدار کوتوله‌های سفید می‌چرخند، توسط تلسکوپ جدید مادون قرمز جیمز وب MIRI مشاهده شده‌اند. حجم این سیارات هنوز مشخص نیست ولی ممکن است تا ۷ برابر بزرگتر از کاربر باشند.

به گزارش دیجیاتور به نقل از اسپیس، نه تنها این سیاره ها شبیه کاربر، سیاره گازی بزرگ منظومه شمسی هستند، بلکه کوتوله های سفید نیز نمایی از سرنوشت خورشید را نشان می دهند. هنگامیکه خورشید به یک کوتوله سفید تبدیل شود، این تغییر احتمالا سیاره های داخل منظومه شمسی را از بین خواهد برد.

سوزان مولالی مولف ارشد پژوهش که هنوز به طور رسمی بررسی نشده و ستاره شناسی انستیتو علوم تلسکوپ فضایی در این باره می گوید: تاکنون سیارات اندکی در اطراف کوتوله های سفید کشف شده اند. نکته متمایز درباره این دوسیاره احتمالی آن است که از لحاظ دما، سن و توده بیشتر از سیارات قبلا کشف شده، مشابه سیاره های منظومه شمسی هستند. این امر به ما امکان می دهد تا ببینیم یک منظومه مشابه منظومه ما پس از مرگ ستاره آن چگونه خواهد بود.

سیاره های خارج از منظومه شمسی مذکور به طور مستقیم و با ابزار مادون قرمز تلسکوپ فضایی جیمز وب MIRI هنگام مدار زدن دور کوتوله های سفیدی به نام WD ۱۲۰۲-۲۳۲ و WD ۲۱۰۵-۸۲رصد شدند. یکی از این سیاره های احتمالی در فاصله ای دوردست نسبت به ستاره میزبان خود قرار دارند که معادل ۱۱.۵ برابر فاصله بین زمین و خورشید است. دیگر سیاره احتمالی نیز در فاصله ای دوردست تر از ستاره میزبان خود و حدود ۳۴.۵ برابری بین زمین و خورشید قرار دارد.

حجم این سیاره ها هم اکنون مشخص نیست اما مولالی و همکارانش تخمین می زنند آنها بین یک تا۷ برابر کاربر (بزرگترین سیاره منظومه شمسی) باشند.


تاکنون سیارات اندکی در اطراف کوتوله های سفید کشف شده اند. نکته متمایز درباره این دو سیاره احتمالی آن است که از لحاظ دما، سن و توده بیشتر از سیارات قبلا کشف شده، مشابه سیاره های منظومه شمسی هستند. این امر به ما امکان می دهد تا ببینیم یک منظومه مشابه منظومه ما پس از مرگ ستاره آن چگونه خواهد بود.

سیاره های خارج از منظومه شمسی مذکور به طور مستقیم و با ابزار مادون قرمز تلسکوپ فضایی جیمز وب MIRI هنگام مدار زدن دور کوتوله های سفیدی به نام WD ۱۲۰۲-۲۳۲ و WD ۲۱۰۵-۸۲ رصد شدند. یکی از این سیاره های احتمالی در فاصله ای دوردست نسبت به ستاره میزبان خود قرار دارند که معادل ۱۱.۵ برابر فاصله بین زمین و خورشید است. دیگر سیاره احتمالی نیز در فاصله ای دوردست تر از ستاره میزبان خود و حدود ۳۴.۵ برابری بین زمین و خورشید قرار دارد.

حجم این سیاره ها هم اکنون مشخص نیست اما مولالی و همکارانش تخمین می زنند آنها بین یک تا ۷ برابر کاربر (بزرگترین سیاره منظومه شمسی) باشند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *