پاکسازی نشت منابع هیدروکربن با استفاده از یک فناوری جدید

محققان موسسه آموزش عالی ایالتی لویزیانا موفق به ساخت نانوساختاری شده‌اند که به سازماندهی نشت منابع هیدروکربن کمک می‌کند. این فناوری از نانوذرات لیگنین برای ارائه روشی سازگار با اکوسیستم برای پاکسازی نشت منابع هیدروکربن استفاده می‌شود. این محلول فیلمی را تشکیل می‌دهد که قادر به جمع کردن منابع هیدروکربن نشت یافته است. با این فناوری می‌توان به روشی زیست‌سازگار منابع هیدروکربن را از محیط جمع‌آوری کرد.

به گزارش دیجیاتور، بهوونش بارتی از محققان رشته فناوری طراحی علم عناصر موسسه آموزش عالی ایالتی لویزیانا با همکاری جین گیون لی در حال ثبت پتنتی در حوزه منابع هیدروکربن هستند. آنها موفق به ساخت نانوساختاری شدند که به سازماندهی نشت منابع هیدروکربن کمک می‌کند.

در این فناوری از نانوذرات لیگنین برای ارائه روشی سازگار با اکوسیستم برای پاکسازی نشت منابع هیدروکربن استفاده می‌شود. لیگنین، یک پلیمر ارگانیک پیچیده موجود در چوب است که با الکل ترکیب می‌شود تا محلولی را تشکیل دهد. در نهایت این محلول فیلمی را تشکیل می‌دهد که قادر به جمع کردن منابع هیدروکربن نشت یافته است. با این فناوری می‌توان به روشی زیست‌سازگار منابع هیدروکربن را از محیط جمع‌آوری کرد.

لیگنین در اکثر گیاهان وجود دارد تا به سلول‌ها سفتی بدهد. بدون لیگنین، درختان آویزان می‌شوند. این پلیمر طبیعی هم ارزان و هم بی‌خطر است.

در حال حاضر، سورفاکتانت‌های مبتنی بر سیلیکون معمولا برای این کار مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما تجزیه پذیری ضعیف آنها نگرانی‌هایی در مورد استفاده از این روش ایجاد کرده، چرا که این ماده می‌تواند به اکوسیستم آسیب برساند و تأثیرات منفی بر سلامت و طول عمر انسان داشته باشد.

نشت منابع هیدروکربن به اقیانوس، اثرات منفی زیست‌محیطی بر اکوسیستم دریا داشته و اثرات آن می‌تواند تا ده‌ها سال باقی بماند. نشت منابع هیدروکربن می‌تواند اثرات مخرب زیست‌محیطی جدی را به دنبال داشته باشد، به طوری که وارد شدن منابع هیدروکربن به منابع آبی‌ها موجب آلاینده‌ها منابع آبی و به خطر افتادن زندگی آبزیان خواهد شد.

در سال ۲۰۱۰ فاجعه نشت منابع هیدروکربن در خلیج مکزیک اتفاق افتاد که بزرگترین آلاینده‌ها نفتی در جهان محسوب می‌شود؛ این واقعه بعد از سه ماه مهار شد که صدمات بسیاری به محیط‌زیست وارد کرد. به طور کلی زدودن آلاینده‌ها‌های نفتی از منابع آبی کار بسیار دشواری است.

محققان موفق به ساخت نانوساختاری شده‌اند که به سازماندهی نشت منابع هیدروکربن کمک می‌کند. از نانوذرات لیگنین برای ارائه روشی سازگار با اکوسیستم برای پاکسازی نشت منابع هیدروکربن استفاده می‌شود. این فناوری می‌تواند به روشی زیست‌سازگار منابع هیدروکربن را از محیط جمع‌آوری کند. سورفاکتانت‌های مبتنی بر سیلیکون معمولا برای این کار مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما تجزیه پذیری ضعیف آنها نگرانی‌هایی در مورد استفاده از این روش ایجاد کرده، چرا که این ماده می‌تواند به اکوسیستم آسیب برساند. در سال ۲۰۱۰ فاجعه نشت منابع هیدروکربن در خلیج مکزیک اتفاق افتاد که بزرگترین آلاینده‌ها نفتی در جهان محسوب می‌شود؛ این واقعه بعد از سه ماه مهار شد که صدمات بسیاری به محیط‌زیست وارد کرد.