نانو ربات‌ها می‌توانند تومورهای مثانه را نابود کنند

محققان برای درمان سرطان مثانه روشی نوین را ابداع کرده‌اند که شامل استفاده از نانوربات‌ها می‌شود. این نانوربات‌ها با اوره در ادرار فعال می‌شوند و می‌توانند به تومور سرطانی نفوذ کرده و داروی رادیواکتیو خود را به آن منتقل کنند. آزمایش‌ها روی موش‌های مدل نشان داد که پس از دریافت یک دوز این نانوربات‌ها، تومورهای مذکور حدود ۹۰ درصد کوچک‌تر شدند. روش‌های درمانی فعلی برای سرطان مثانه غیرتهاجمی عضلانی شامل تزریق داروهای ایمونوتراپی یا علم عناصر درمانی به مثانه است که نیازمند آن است که بیمار در مراحل بعدی نیز تحت درمان دیگری قرار گیرد. در نتیجه، محققان امیدوارند این روش درمانی نوین، که گاهی اوقات عود می‌کند، به عنوان یک جایگزین موثر برای درمان سرطان مثانه تلقی شود. این تحقیق در ژورنال “نیچر نانوتکنولوژی” منتشر شده است.

به گزارش دیجیاتور به نقل از نیواطلس، محققان روشی نوین برای درمان سرطان مثانه ابداع کرده اند. آنها در اصل نانوربات هایی ابداع کرده اند که با اوره در ادرار فعال می شوند و می توانند به تومور سرطانی نفوذ کنند و داروی رادیواکتیو خود را منتقل کنند. در آزمایش ها تومورهای مذکور در موش های مدل پس از دریافت یک دوز حدود ۹۰ درصد کوچک تر شد. بنابراین کارشناسان امیدوارند این روش درمانی برای سرطان مثانه باشد که گاهی اوقات عود می کند.

درمان های فعلی برای سرطان مثانه غیرتهاجمی عضلانی شامل تزریق داروهای ایمونوتراپی یا علم عناصر درمانی به مثانه پس از حذف تومور است. هرچند این روش نرخ درمان خوبی دارد اما تاثیرگذاری محدودی دارد زیرا شواهد نشان داده در ۳۰ تا ۷۰ درصد موارد تا ۵ سال بعد دوباره عود می کند و نیازمند آن است که بیمار تحت فرایندهای پر هزینه نظارت مثانه و احتمالا درمان های بیشتر باشد.

در همین راستا محققان انستیتو تحقیقات بیومدیسین (IRB) بارسلونا با همکاری انستیتو فناوری طراحی زیستی کاتالونیا(IBEC) ،CIC biomaGUNE و موسسه آموزش عالی UAB بارسلونا نانوربات های خودرانی ابداع کرده اند که در محل تومور تجمیع می شوند تا درمان های مقابله با سرطان را به طور مستقیم ارائه کند.

نانوربات های مذکور که با اوره فعال می شوند از محیط داخلی مثانه کمک می گیرند. سطح این کره ها از جنس سیلیکا و متخلخل است که طوری اصلاح شده تا محتویات خاصی را حمل کند. یکی از این موارد اوریاز است این ماده در واقع آنزیمی است که به عنوان کاتالیزور فرایند هیدرولیز اوره موجود در ادرار و تبدیل به آمونیاک و دی اکسید کربن به کار می رود. با کمک این آنزیم نانوربات خود را حرکت می دهد.

دیگر ویژگی کلیدی سطح یود رادیواکتیو (یوn۱۳۱) است که در واقع یک رادیوایزوتوپ معمول در درمان های موضعی سرطان است. محققان پس از تزریق نانوربات های مذکور به مثانه موش های مدل از اسکن PET استفاده کردند تا نشان دهند ربات ها در محل تومور تجمیع می شوند. آزمایش های میکروسکوپی نشان داد ربات ها به تومور نفوذ کردند. تزریق نانوربات های حامل ید۱۳۱ در محل تومور به کاهش حدودی ۹۰ درصدی حجم تومور منجر شد.

این تحقیق در ژورنال «نیچر نانوتکنولوژی» منتشر شده است.

یک روش جدید برای درمان سرطان مثانه کشف شده است. این روش شامل استفاده از نانوربات هایی است که با اوره در ادرار فعال می شوند و می توانند به تومور سرطانی نفوذ کنند و داروی رادیواکتیو خود را منتقل کنند. آزمایش ها نشان داده است که با استفاده از این روش، تومورهای مثانه کوچکتر شده و امیدواری است که این روش درمانی برای سرطان مثانه باشد، که گاهی اوقات بهبود نمی‌یابد. درمان های فعلی برای سرطان مثانه غیرتهاجمی عضلانی شامل تزریق داروهای ایمونوتراپی یا علم عناصر درمانی به مثانه پس از حذف تومور است. این روش نرخ درمان خوبی دارد اما عود سرطان در بیشتر موارد رخ می‌دهد و نیازمند نظارت مداوم و درمان های بیشتر است. علاوه بر این، محققان توانسته‌اند نانوربات هایی را ابداع کنند که می توانند در محل تومور تجمیع شوند و درمان های مقابله با سرطان را در محل مورد نیاز ارائه دهند. این نانوربات ها با استفاده از اوره فعال می شوند و از محیط داخلی مثانه کمک میگیرند. همچنین سطح آنها اصلاح شده است تا محتویات خاصی را حمل کنند. تزریق نانوربات های حامل ید۱۳۱ در محل تومور تا حدودی حجم تومور را کاهش می‌دهد.