استفاده از نانوذرات پلیمری به عنوان راهبردی نوین در درمان آلزایمر

در این متن، بیماری آلزایمر که یک بیماری مربوط به سیستم عصبی است، معرفی می‌شود. این بیماری با تجمع پلاکت‌های آمیلوئید بتا و پروتئین تاو در مغز رخ می‌دهد و باعث کاهش مهارت های شناختی می‌شود. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که استفاده از نانوذرات پلی سید لاکتیک- co-glycolic (PLGA) می‌تواند برای کاهش تجمع پروتئین تاو ناشی از تجمع پلاکت‌های آمیلوئید بتا در آلزایمر مؤثر باشد. استفاده از فناوری نانو در سازماندهی این بیماری می‌تواند با فراهم کردن دسترسی بهبود یافته به مغز و تحویل دقیق عوامل درمانی، ارتقای قابل توجهی را در این حوزه به ارمغان بیاورد. با این حال، بررسی‌های بیشتر برای ارزیابی ایمنی و اثربخشی نانوذرات PLGA در سازماندهی آلزایمر نیاز است.

به گزارش دیجیاتور، بیماری آلزایمر (AD)، به عنوان بیماری مربوط به سیستم عصبی، یکی از چالش‌های دنیای امروز است که باید برای آن روش‌های درمانی ارائه کرد. این بیماری با تجمع پلاکت‌های آمیلوئید بتا (Aβ) و پروتئین تاو (TAU) در مغز رخ داده و منجر به کاهش مهارت شناختی پیشرونده می‌شود.

به تازگی محققان رویکرد درمانی جدیدی برای کاهش این بیماری ناتوان‌کننده ارائه کرده‌اند که در آن از پتانسیل نانوذرات پلی (سید لاکتیک- co-glycolic (PLGA) در بهبود بیماران مبتلا به آلزایمر استفاده شده است.

تجمع پروتئین تاو، ناشی از دانه‌های Aβ ، فرآیند کلیدی در آسیب شناسی بیماری آلزایمر است. پروتئین‌های تاو به طور معمول میکروتوبول‌ها را در نورون‌ها تثبیت می‌کنند. با این حال در بیماری آلزایمر، تجمع غیر طبیعی این پروتئین‌ها منجر به تشکیل نامنظم نوروفیبری (NFT) می‌شود و به اختلال عملکرد سیستم عصبی و مرگ سلولی منجر می‌شود. دانه‌های Aβ قطعات کوچک و محلول پروتئین آمیلوئید بتا هستند که می‌توانند تجمع تاو را القا کنند.

نانوذرات PLGA نتایج امیدوارکننده‌ای را در مهار تجمع تاو ناشی از ذرات Aβ نشان داده‌اند. این مطالعه نشان داد که نانوذرات PLGA می‌توانند تجمع تاو را سرکوب کنند، اندازه فیبریل را کاهش داده و ترکیب تاو را از ساختار α- مارپیچ به β- ورق تغییر دهند. این اثر مهاری PLGA بر تجمع تاو وابسته به دوز است و مختص حضور یک القاکننده خاص نیست. این یافته‌ها پتانسیل نانوذرات PLGA را به عنوان یک راهبرد درمانی برای آسیب‌شناسی AD تأکید می‌کند.

با استفاده از فناوری نانو، می‌توان سازماندهی بیماری آلزایمر را متحول کرد. تحویل دارو با استفاده از نانو حامل مبتنی بر فناوری نانو پتانسیل غلبه بر محدودیت‌های فعلی را با فراهم کردن دسترسی فراهمی زیستی پیشرفته، بهبود نفوذ، عبور مؤثر از سد خون و مغز، احتباس طولانی در بدن و هدف قرار دادن دقیق مغز دارد.

پتانسیل فناوری نانو در سازماندهی بیماری آلزایمر بیشتر با مطالعه در مورد نانوذرات PLGA برجسته شده است. از این نانوذرات می‌توان به عنوان نانو حامل استفاده کرد و به طور مؤثری عوامل درمانی را به مغز تحویل داد و به مهار تجمع تاو کمک کرد.

در حالی که پتانسیل نانوذرات PLGA در سازماندهی بیماری آلزایمر امیدوارکننده است، رسیدگی به ملاحظات نظارتی برای اجرای ایمن و مؤثر بسیار مهم است. نهادهای نظارتی نقش مهمی در تضمین ایمنی و اثربخشی راهبردهای جدید درمانی دارند. مطالعات جامع بالینی برای ارزیابی ایمنی، اثربخشی و توزیع زیستی نانوذرات PLGA در سازماندهی بیماری آلزایمر مورد نیاز است.

با توجه به مطالعه انجام شده، نتایج نشان می دهد که استفاده از نانوذرات PLGA می تواند در کاهش تجمع پروتئین تاو و آمیلوئید بتا در مغز بیماران مبتلا به بیماری آلزایمر موثر باشد. این نانوذرات قادر به کاهش اندازه فیبریل تاو و تغییر ساختار آنها از مارپیچ به ورق هستند. این یافته ها نشان می دهد که استفاده از نانوذرات PLGA می تواند به عنوان یک راهبرد درمانی برای بیماری آلزایمر مورد استفاده قرار گیرد. همچنین استفاده از فناوری نانو در تحویل دارو به مغز می تواند محدودیت های فعلی را غلبه کند و امکان بهبود نفوذ و عبور مؤثر از سد خون مغز را فراهم کند. در نهایت، برای اجرای ایمن و مؤثر این راهبردهای درمانی جدید، نیاز به تحقیقات بالینی جامع بر روی ایمنی، اثربخشی و توزیع زیستی نانوذرات PLGA در سازماندهی بیماری آلزایمر است.