ارتقای فناوری ساخت و ساز هواپیماهای دوزیست ایرانی

شرکت هوافضایی درنا در سال ۱۳۶۷ توسط گروهی از مهندسان و تکنسین‌ها پایه‌گذاری شد و فعالیت‌های اصلی آن شامل طراحی و ساخت هواپیماهای سبک در رده JAR-VLA و JAR ۲۳، ساخت قطعات فلزی و کامپوزیت، تبدیل قطعات فلزی به کامپوزیت و انجام پروژه در زمینه‌ مواد مرکب است. شرکت هوافضایی درنا مجوز ساخت و ساز هواپیماهای دو نفر

به گزارش دیجیاتور به نقل از معاونت علمی، فناوری و دانش مالی دانش بنیان ریاست جمهوری، شرکت هوافضایی درنا در اسفند ماه سال ۱۳۶۷ توسط گروهی از مهندسان و تکنسین‌ها پایه‌گذاری شد. این شرکت، طراحی و ساخت هواپیماهای سبک در رده JAR-VLA و JAR ۲۳، ساخت قطعات فلزی، کامپوزیت، تبدیل قطعات فلزی به کامپوزیت و انجام پروژه در زمینه‌ مواد مرکب را در دستور کار خود دارد. از این رو، زمینه اصلی فعالیت هوافضایی درنا، ساخت و ساز محصولات کامپوزیتی است که به عنوان یک تولیدی نوآورانه تلقی می‌شود. تیم طراحی شرکت درنا از زمان آغاز به کار موفق به طراحی و ساخت دو هواپیمای تمام کامپوزیت شده است که هر دوی این هواپیماها هم‌اکنون در ایران به صورت عملیاتی مورد استفاده قرار می‌گیرند. هواپیماهای پیکا-۱ و پیکا-۲ (که پیش از این به ترتیب پرنده آبی و پرنده آزاد نامیده می‌شدند) این دو محصول دارای گواهینامه ها و تاییدیه های لازم هستند. پیکا-۱ دارای گواهینامه VLA و پیکا-۲ دارای گواهینامه UL است.

شرکت درنا دارای گواهینامه DOA(Design and Organization Approval) از سازمان پرواز کشوری بوده و همچنین دارای قابلیت طراحی و ساخت و ساز قطعات فلزی و کامپوزیتی است که در صنایع مختلف کاربرد دارند.

هواپیمای پیکا-۳، آخرین هواپیمای طراحی شده توسط شرکت دانش‌بنیان درنا است که یک هواپیمای بال بالا و فوق سبک است که بر اساس بالاترین استانداردهای اعمال شده در کشورهای اروپایی طراحی شده است، به همین جهت این هواپیما می‌تواند به آسانی خود را با بازارهای فروش که نیازمند رعایت استاندارد UL هستند، مطابقت دهد.

انتصاری، مدیرعامل شرکت دانش بنیان هوافضایی درنا در خصوص هدفی که این شرکت در طرح کلان هواپیمای دو زیست دنبال می کند، توضیح داد: این نوع هواپیما از آنجا که باید هم در خشکی و هم در منابع آبی نشسته و برخاست کند، از طراحی دشواری برخوردار است و به همین دلیل، در دنیا کمتر روی آن کار شده است. با این حال، شرکت هوافضایی درنا، ساخت و ساز این نوع از هواپیما را به دلیل نیاز بخشی از ارگان ها و نیاز کشور در دستور کار خود قرار داد تا کشور ما هم از این نوع هواپیما برخوردار شود.

وی در خصوص کاربرد این نوع از هواپیماها اظهار داشت: اقلیم کشور و وجود دریا در شمال و جنوب کشور وجود چنین هواپیماهایی را در کشور ضرورت می بخشد چرا که به تبع وجود چنین اقلیمی، این نوع از هواپیماها در سفرهای دریایی و تولیدی مسافرت و توریسم و همچنین اورژانس و نجات دریایی و …. کاربرد پیدا می کرد.

مدیر عامل شرکت هوافضایی درنا با بیان اینکه نمونه تحقیقاتی ساخت هواپیمای دو زیست، سال ۹۴ به ثمر نشست و مورد تائید بهره‌بردار قرار گرفت، گفت: پس از تائید بهره بردار ساخت و ساز این نوع از هواپیما عملا شروع شد و الان هم در مرحله ای اخذ گواهینامه از سازمان پرواز هستیم تا طی آن دیگر شرکت ها و مردم و سازمان های غیر امنیتی هم بتوانند از آن استفاده کنند. برای اخذ این گواهینامه ما نیاز به حمایت مالی معاونت علمی داریم تا بتوانیم نمونه این محصولات را به سازمان پرواز ارائه و از آنها کسب مجوز کنیم.

انتصاری گفت: اگر بتوانیم گواهینامه مربوطه را اخذ کنیم، قادر خواهیم بود به مردم، سازمان ها و ارگان های غیر امنیتی، مدارس آموزش خلبانی و مراکز مسافرت و توریسم تفریحی در مناطق آزاد شمال و جنوب خدمات ارائه کنیم.

وی در خصوص اینکه طرح مذکور در چه مرحله ای قرار دارد، افزود: تعدادی از هواپیماها به ارگان مربوطه ارائه شده تا تست های لازم را صورت بدهند و بعد از انجام بررسی های لازم سفارش های جدید می گیریم.

انتصاری همچنین در خصوص ظرفیت ساخت و ساز این مجموعه تصریح کرد: ظرفیت ساخت و ساز، همواره براساس سفارش کاربر است در کنار هواپیمای دو زیست، مجوزهایی از سازمان پرواز کشوری برای دو محصول دیگر داریم و گواهینامه های آن را هم دریافت کرده ایم و چیزی حدود ۳۰ فروند از آن‌ها را ظرف هفت، هشت سال گذشته ساخت و ساز کرده ایم؛ یکی از این محصولات، هواپیمای دو نفره و دیگری آن هواپیمای اسپرت است که افراد به صورت شخصی می توانند آن را خریداری کنند و گواهینامه فوق سبک بگیرند و با آن پرواز کنند.

وی ادامه داد: نوع دیگری از هواپیماهای دو نفره از سوی شرکت ما طراحی و ساخته می شود که مناسب آموزش خلبانی در سه سطح ابتدایی، متوسط و پیشرفته است و ما تنها شرکتی بودیم که در سال ۱۳۷۲ بعد از آمریکا توانستیم هواپیما فول ادونس کامپوزیت متریال را ساخت و ساز کنیم.

به گفته او، این شرکت، مجوز ساخت و ساز هواپیمای دو نفره تا سالی ۲۴ فروند و هواپیمای دو زیست – که بزرگ تر و نیازمند تجهیزات بیشتر است – تا سالی سه فروند را دارد.

انتصاری همچنین درباره قیمت و هزینه تمام شده ساخت هواپیمای دو زیست گفت: اگر بتوانیم تورم را کنترل را کنیم و در شرایط برابر حساب کنیم محصول ما تقریبا ۲۰ تا ۳۰ درصد ارزانتر است، ضمن اینکه بومی سازی این نوع از هواپیماها صرفا کشور و جامعه را از این نوع تکنولوژی بی نیاز نمی کند بلکه در کنار این مهم، مواهب دیگری همچون ایجاد اشغال و ارتقا دانش فنی را هم به دنبال دارد. همچنین، از آنجاکه کار با این هواپیماها نیاز به آموزش دارد و برای تعمیر و نگه داری آنها تجهیزات و تکنسین لازم است عملا با ساخت آن یک بازار مالی رقم خورده و صنوف مختلف از مواهب آن بهره مند خواهند شد.

وی در پایان افزود: میزان ارزآوری هواپیمای اسپرت چیزی حدود ۱۳۰ تا ۱۵۰ هزار یورو است. هواپیمای آموزش خلبانی در هر سه سطح ابتدایی، متوسط و پیشرفته ۲۵۰ هزار یورو و پرواز منابع آبی نشین چون از تکنولوژی پیشرفته‌تری برخوردار بوده و تجهیزات بیشتری دارد، یک میلیون و ۳۰۰ هزار دلار است

به باور او، مزیت هواپیماهای ساخت داخل فارغ از بومی سازی این تکنولوژی، کاهش هزینه های ناشی از تعمیر و نگه داری نمونه های مشابه خارجی است که خود اغلب چند برابر هزینه خرید این نوع از هواپیماها را به کشور تحمیل می‌کند.

انتصاری، در پایان تصریح کرد که به دنبال عملیاتی سازی این طرح کلان عملا امکان اشتغال، ۶۰ تا ۱۲۰ نفر هم رقم خورد که در صورت افزایش ظرفیت ساخت و ساز و حمایت حکومت و معاونت علمی این میزان اشتغال زایی افزایش هم خواهد یافت.

شرکت هوافضایی درنا بیشترین تمرکز خود را بر روی ساخت و ساز محصولات کامپوزیتی دارد. تاکنون شرکت توانسته دو هواپیمای تمام کامپوزیت را طراحی و ساخت کند که هر دوی آنها در ایران به صورت عملیاتی استفاده می‌شوند. هواپیماهای پیکا-۱ و پیکا-۲ به تر