تجربه لذت‌بخش حضور با آثار خلاقانه بچه‌ها در رودکی/ این ارکستر ملی کودکان است!

در تالار رودکی تهران، سومین روز از برگزاری جشنواره هنر صوتی فجر شاهد کنسرت گروه “خمسه” به سرپرستی امیرحسین محمدخانی بودیم. این کنسرت شامل اجرای قطعات هنر صوتی دستگاهی، پاپ، انیمیشن و کلاسیک با حضور هنرمندان کودک و نوجوان بود. ارکستر ملی کودکان و نوجوانان به همراه گروه کُر، قطعاتی از هنر صوتی متن و تیتراژ سریال‌ها و انیمیشن‌ها را اجرا کردند. این کنسرت نشان داد که هنر صوتی کودکان می‌تواند انواع مختلفی از هنر صوتی را شامل شود و حضور این هنرمندان در ارتقای هنر صوتی جدی در ایران نقش مهمی دارد.

به گزارش خبرنگار دیجیاتور، تالار رودکی تهران روز چهارشنبه ۲۵ بهمن ماه و در سومین روز از برگزاری جشنواره هنر صوتی فجر میزبان کنسرت «خمسه» به سرپرستی و رهبری امیرحسین محمدخانی از جمله هنرمندان و مدرسان فعال هنر صوتی به ویژه در حوزه هنر صوتی کودک در قالب اجرای رپرتوار هنر صوتی دستگاهی، هنر صوتی پاپ شامل اجرای هنر صوتی انیمیشن و اثر سینمایی و هنر صوتی کلاسیک با حضور هنرمندان کودک و نوجوان در گروه های مختلف سنی بود.

کنسرتی که به دلیل حال و هوای متفاوتی که برای آن در نظر گرفته شده بود، تبدیل به یکی از جذاب ترین و متفاوت ترین کنسرت های به صحنه رفته در قالب جشنواره هنر صوتی فجر شد. پروژه ای که در ادامه اجرای برنامه های رضا مهدوی به عنوان دبیر جشنواره بین المللی هنر صوتی فجر در حوزه توجه به هنر صوتی کودک و نوجوان که در نشست های رسانه ای و مصاحبه های قبل از برگزاری جشنواره به آن اشاره کرده بود، محسوب می شد و شرایطی را ایجاد کرد که این بخش به عنوان یکی از بخش های مهم در حوزه جذب مخاطب در جشنواره های هنر صوتی فجر بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

در این کنسرت قطعاتی از هنر صوتی متن و تیتراژ سریال های ایرانی و انیمیشن‌هایی چون «یکی بود یکی نبود (آقای حکایتی)» به آهنگسازی بهرام دهقانیار، «علی کوچولو» به آهنگسازی بابک بیات، «خونه مادربزرگه» به آهنگسازی بهرام دهقانیار، «مدرسه موش ها» به آهنگسازی محمدرضا علیقلی، «کارگاه گجت» از سابان رکوردز، «رابین هود» به آهنگسازی مارک استریتنفلد، «فوتبالیست ها» به آهنگسازی هیروموتوتوبیساوا و «لالایی» به آهنگسازی یوهانس برامس پیش روی مخاطبان قرار گرفت. این در حالی است که گروه اجرایی به دلیل استقبال مخاطبان قطعه «یکی بود یکی نبود» را یک بار دیگر اجرا کرد.

شرایط کیفی و هنری این ارکستر هم به گونه ای بود که کودکان و نوجوانان هنرمند شرکت کننده در آن توانستند با تسلط و مهارتی که در حوزه نوازندگی داشتند، روی صحنه اجرای با کیفیتی را پیش روی مخاطبان قرار دهند. ارکستری که به مثابه یک «ارکستر ملی کودکان و نوجوانان» محسوب می شد و هر یک از هنرمندان حاضر در قالب گونه های مختلف موسیقایی با سازهایی که به نوبت نقش آفرینی می کردند، بخشی از هنر صوتی سریال ها، کارتون ها و اثر سینمایی های سینمایی به یادگار مانده از دهه ۶۰ و ۷۰ را به خوبی اجرا کردند. آهنگ هایی نوستالژیک که مخاطبان بزرگسال در تالار رودکی هم از شنیدن آنها لذت بردند و شاهد اجرای هنرمندانه کودکان و نوجوانانی بودند که حال و هوای متفاوتی را در سالن اجرای کنسرت حاکم کرده بود.

در کنار نوازندگان کودک و نوجوان گروه کُر نیز به درستی به خوانش ترانه های مرتبط با سریال های «خونه مادربزرگه» و «مدرسه موش ها» پرداختند که به نسبت نوازندگی ساز و جایگاهی که داشتند، حاضران در سالن رودکی را شنونده صداهای کوکی کردند که نشان گر دقت نظر سرپرست و طراح گروه بود و معلوم کرد امیرحسین محمدخانی به عنوان سرپرست این تعداد هنرمند کودک و نوجوان مجدانه دنبال اجرای هنر صوتی است که اصلا شوخی نیست.

چرا که در کنار هم نشاندن این تعداد هنرمند، بدون دغدغه مندی، آگاهی از هنر صوتی، روحیه و عزم جدی امکان پذیر نیست. البته در کنار این موارد و انتقادات اجتناب ناپذیری هم که به طور حتم در برگزاری هر کنسرتی مورد توجه قرار می گیرد، می توان به سازبندی درست ارکستر هم اشاره کرد. شرایطی که براساس همان الگوی آهنگسازان آثار طراحی شده و تنظیم به شکلی انجام گرفته بود که مخاطبان حاضر در تالار رودکی می دانستند در کجا باید تشویق و در کجا باید سکوت کنند.

همه این موارد نمایان گر این است که هنر صوتی کودکان ما الزاما نباید هنر صوتی سردستانه و «کودکانه» باشد؛ بلکه می تواند ارایه گر انواع هنر صوتی باشد که اگر الزامات آن را رعایت کنیم قطعا اتفاقات خوبی در این عرصه می افتد. کما اینکه در همین کنسرت هنرمندان کودک و نوجوان با وجود سن و سال کمی که داشتند بعضا حرکات استادانه ای را انجام می دانند که این توانایی نشان گر حضور موثر این کودکان برای جریان سازی در هنر صوتی ملی است. هنر صوتی که خارج از واژه هایی چون «ارف» و عباراتی از این دست به واسطه حضور همین هنرمندان می تواند دستاورد مثبتی برای ارتقای هنر صوتی جدی در ایران تلقی شود. هنرمندانی که در طول برگزاری کنسرت سرشار از شوق و شعف و هیجان ناشی از حضور در تالار رودکی به عنوان یکی از مهم ترین تالارهای اجرای هنر صوتی جدی بودند و آن چنان با دقت به رهبر ارکستر نگاه می کردند که مبادا کوچک ترین اشتباهی از آنها سربزند.

سی‌ونهمین جشنواره بین‌المللی هنر صوتی فجر به همت دفتر هنر صوتی معاونت امور هنری وزارت میراث و ارشاد اسلامی، توسط انجمن هنر صوتی ایران با همکاری بنیاد رودکی به دبیری رضا مهدوی از ۲۳ تا ۲۸ بهمن در بخش‌های رقابتی (جایزه باربد) و غیررقابتی، همزمان در تهران و ۱۴ استان دیگر در حال برگزاری است.

کنسرت “خمسه” از سرپرستی امیرحسین محمدخانی در تالار رودکی برگزار شد. این کنسرت یکی از جذاب ترین و متفاوت ترین کنسرت های جشنواره هنر صوتی فجر بود و شرایط مناسبی برای حضور مخاطبان به وجود آورد. در این کنسرت، قطعاتی از هنر صوتی متن و تیتراژ سریال های ایرانی و انیمیشن‌ها اجرا شد. هنر صوتی کودکانی در این کنسرت نشان داد که هنر صوتی کودکانه الزاما هنر صوتی سردستانه نیست و می تواند ارزش های هنری جدی داشته باشد. این کنسرت نشان دهنده توانایی هنرمندان کودک و نوجوان برای جریان سازی در هنر صوتی ملی بود و در برگزاری آن شرایط کیفی و هنری مناسبی تدارک دیده شده بود.