اولویت بندی طرح‌های زیرساختی

خلاصه: در این متن، وزارت راه و شهرسازی بر اهمیت ترانزیت برای رشد مالی جامعه تاکید می‌کند. آن‌ها می‌گویند که زیرساخت‌های ترانزیت نقش مهمی در اتصال نقاط جمعیتی و رونق فعالیت‌های صنعتی و مالی دارند. آن‌ها همچنین به اهمیت برنامه‌ریزی مناسب و یکپارچه در طراحی شبکه ترانزیت اشاره می‌کنند و نکته‌ی مهمی راجع به بنادر مطرح می‌کنند. آن‌ها همچنین توجه به تعمیر و نگهداری زیرساخت‌های ترانزیت فعلی را تاکید می‌کنند و اهمیت این کار را برای حفظ دارایی‌ها و ارتقای شاخص‌های عملکردی سیستم ترانزیت بیان می‌کنند.

به‬ گزارش‬ خبرگزاری‬ مهر‬ به‬ نقل‬ از وزارت راه و شهرسازی، «شهریار افندی‏‌زاده» عنوان کرد: ترانزیت یکی از پیشران‌های مهم رشد اجتماعی- مالی جامعه است و توسعه زیرساخت‌های ترانزیت با تسهیل جابه‌جایی کالاها و مسافر، منجر به افزایش رشد مالی خواهد شد.

معاون حمل‌ونقل وزیر راه و شهرسازی افزود: زیرساخت‌های ترانزیت در اتصال نقاط جمعیتی و رونق فعالیت‌های صنعتی و مالی نقش بسزایی داشته و در برنامه‌ریزی توسعه زیرساخت‌ها باید به همه جوانب و زوایای مساله به صورت متوازن توجه کرده و مساله توسعه فقط معطوف به اهداف خاص نشود.

وی ادامه‌داد: از سوی دیگر، برنامه‌ریزی نامناسب به منظور احداث طرح‌های زیربنایی، منجر به بروز مسائلی مانند عوارض محیط زیستی جبران‌ناپذیر و کاهش کیفیت عملکرد شبکه ترانزیت خواهد شد.

معاون ترانزیت وزیر راه و شهرسازی با اشاره به اینکه یکی از نکات مهم در طراحی شبکه ترانزیت، یکپارچگی شیوه‌های مختلف ترانزیت است، تصریح‌کرد: با عنایت به نقش استراتژیک بنادر به عنوان دروازه‌های ارتباطی کشور با بازارهای بین‌المللی و حلقه مهم در زنجیره فروش خارجی و بازرگانی بین‌الملل، عملکرد شبکه پس کرانه آن و اتصال به محورهای مواصلاتی بزرگراه‌ای و ریلی از اهمیت بسزایی برخوردار است و عدم توجه به این مساله در کنار توسعه نامتوازن شیوه‌های ریلی و بزرگراه‌ای، می‌تواند تأثیر مستقیم و بسزایی در کارکرد بنادر داشته باشد. بر این اساس باید با توجه به نیازها و اقتضائات خاص هر بندر، ارتباط آن با بخش سرزمینی طراحی شود.

افندی‏‌زاده ادامه‌داد: هر چند به منظور توسعه کشور، ساخت زیرساخت‌های حمل‌ونقلی جدید در شیوه‌های مختلف ضروری است، اما نباید از برنامه‌ریزی برای تعمیر و نگهداری آن غافل شد. انجام به موقع اقدامات مناسب در این زمینه علاوه بر حفظ دارایی‌های موجود، باعث ارتقای شاخص‌های عملکردی سیستم ترانزیت از جمله سرعت، ایمنی و قابلیت اطمینان می‌شود.

وی خاطرنشان‌کرد: کاهش استهلاک ناوگان و تجهیزات، افزایش طول عمر و افزایش تاب‌آوری شبکه به خصوص در مواقع بحرانی مانند وقوع حوادث طبیعی از دیگر مزایای این اقدامات است.

معاون ترانزیت وزیر راه و شهرسازی در ادامه اظهار داشت: در زمینه توسعه و نگهداری زیرساخت‌ها، حکومت همواره با چالش‌های مختلفی رو به رو بوده که مهم‌ترین آن کمبود منابع مالی است. اکنون تعداد طرح‌های زیرساختی بخش حمل‌ونقل در مقررات برنامه‌ریزی مالی سنواتی کشور به حدی زیاد است که اتمام همه آن‌ها حتی در افق بلندمدت نیز امکان‌پذیر نیست. همچنین طولانی شدن اجرای پروژه‌ها منجر به تحمیل هزینه‌های مازاد و مغفول ماندن طرح‌های اولویت‌دار می‌شود.

افندی‌زاده گفت: در این راستا مطالعات طرح جامع ترانزیت کشور در معاونت ترانزیت در دست انجام بوده که یکی از خروجی‌های آن، مشخص کردن طرح‌های توسعه دارای اولویت با توجه به محدودیت برنامه‌ریزی مالی است.

وی ابراز امیدواری کرد با توجه به پیشرفت قابل توجه مطالعات طرح جامع ترانزیت کشور، با تکمیل مطالعات و با همکاری نهادهای مسؤول در تصویب این طرح، شاهد توسعه متوازن زیرساخت‌ها در کشور باشیم.

ترانزیت یکی از پیشران‌های مهم رشد اجتماعی- مالی جامعه است و توسعه زیرساخت‌های ترانزیت با تسهیل جابه‌جایی کالاها و مسافر، منجر به افزایش رشد مالی خواهد شد. زیرساخت‌های ترانزیت در اتصال نقاط جمعیتی و رونق فعالیت‌های صنعتی و مالی نقش بسزایی داشته و در برنامه‌ریزی توسعه زیرساخت‌ها باید به همه جوانب و زوایای مساله به صورت متوازن توجه کرده و مساله توسعه فقط معطوف به اهداف خاص نشود. برنامه‌ریزی نامناسب به منظور احداث طرح‌های زیربنایی، منجر به بروز مسائلی مانند عوارض محیط زیستی جبران‌ناپذیر و کاهش کیفیت عملکرد شبکه ترانزیت خواهد شد. یکی از نکات مهم در طراحی شبکه ترانزیت، یکپارچگی شیوه‌های مختلف ترانزیت است. با عنایت به نقش استراتژیک بنادر به عنوان دروازه‌های ارتباطی کشور با بازارهای بین‌المللی و حلقه مهم در زنجیره فروش خارجی و بازرگانی بین‌الملل، عملکرد شبکه پس کرانه آن و اتصال به محورهای مواصلاتی بزرگراه‌ای و ریلی از اهمیت بسزایی برخوردار است و عدم توجه به این مساله در کنار توسعه نامتوازن شیوه‌های ریلی و بزرگراه‌ای، می‌تواند تأثیر مستقیم و بسزایی در کارکرد بنادر داشته باشد. باید با توجه به نیازها و اقتضائات خاص هر بندر، ارتباط آن با بخش سرزمینی طراحی شود. به منظور توسعه کشور، ساخت زیرساخت‌های حمل‌ونقلی جدید در شیوه‌های مختلف ضروری است، اما نباید از برنامه‌ریزی برای تعمیر و نگهداری آن غافل شد. انجام به موقع اقدامات مناسب در این زمینه علاوه بر حفظ دارایی‌های موجود، باعث ارتقای شاخص‌های عملکردی سیستم ترانزیت از جمله سرعت، ایمنی و قابلیت اطمینان می‌شود. کاهش استهلاک ناوگان و تجهیزات، افزایش طول عمر و افزایش تاب‌آوری شبکه به خصوص در مواقع بحرانی مانند وقوع حوادث طبیعی از دیگر مزایای این اقدامات است. در زمینه توسعه و نگهداری زیرساخت‌ها، حکومت همواره با چالش‌های مختلفی رو به رو بوده که مهم‌ترین آن کمبود منابع مالی است. اکنون تعداد طرح‌های زیرساختی بخش حمل‌ونقل در مقررات برنامه‌ریزی مالی سنواتی کشور به حدی زیاد است که اتمام همه آن‌ها حتی در افق بلندمدت نیز امکان‌پذیر نیست. همچنین طولانی شدن اجرای پروژه‌ها منجر به تحمیل هزینه‌های مازاد و مغفول ماندن طرح‌های اولویت‌دار می‌شود. در این راستا مطالعات طرح جامع ترانزیت کشور در معاونت ترانزیت در دست انجام بوده که یکی از خروجی‌های آن، مشخص کردن طرح‌های توسعه دارای اولویت با توجه به محدودیت برنامه‌ریزی مالی است. با توجه به پیشرفت قابل توجه مطالعات طرح جامع ترانزیت کشور، با تکمیل مطالعات و با همکاری نهادهای مسؤول در تصویب این طرح، شاهد توسعه متوازن زیرساخت‌ها در کشور باشیم.