به نظر می‌رسد که بیاید تعریف مجدد سینمای مستقل را انجام دهیم.

ظاهرا باید سینمای مستقل را بازتعریف کنیم


در یادداشتی recent از روح‌الله سهرابی، مدیرکل نظارت بر عرضه و نمایش سازمان سینمایی به ادعاهای مطرح شده درباره سینمای مستقل در ایران پاسخ داده شده است. او در این یادداشت به تعریف برخی افراد از سینمای مستقل اشاره کرده و بر اهمیت و مستقل بودن سینمای مستقل در ایران تاکید کرده است. وی به مصادیق و مثال‌هایی از اثر سینمایی‌های سینمای مستقل در ایران اشاره کرده و بر وابستگی بودن برنامه‌ریزی مالی دولتی به مستقل‌نبودن آثار سینمایی تاکید کرده است. او همچنین به تاثیرات منفی حذف مجوزها بر آثار و اهداف ساخت و ساز آثار بی‌استعلام پول‌های مشکوک و آلوده اشاره کرده و بر واقعیت‌های سینمای مستقل تاکید کرده است.

به گزارش دیجیاتور به نقل از اداره‌کل ارتباطات سازمانی سازمان سینمایی، روح‌الله سهرابی مدیرکل نظارت بر عرضه و نمایش سازمان سینمایی در واکنش به ادعاهای مطرح شده در خصوص سینمای مستقل در ایران یادداشتی را منتشر کرد.

متن یادداشت مدیرکل نظارت برعرضه و نمایش سازمان سینمایی بدین شرح است:

«تعریف برخی دوستان از سینمای مستقل چیست؟ منظورشان احیانا اثر سینمایی‌هایی نیست که برنامه‌ریزی مالی‌اش را سفارتخانه‌ها و واسطه‌ها در قالب به اصطلاح «fund» و به بهانه‌های مختلف در اختیار تهیه‌کنندگان و فیلمسازان قرار می‌دهند؟! چراکه هر چه سوابق درخواست‌ها و تقاضاها را مرور کردم با اثر مستقلی که واقعا مستقل و دارای سطح کیفی قابل قبول بوده باشد اما موفق به دریافت مجوز نشده باشد مواجه نشدم. الا آن دسته آثاری که منشا پول‌شان ناپیدا و طبق شواهد و قراین مشکوک است. سینمای مستقل سینمایی مهم و شناسنامه‌دار در همه دنیاست اما یکبار بنشینیم و با مصادیق و مثال درباره صحت و سقم این ادعا در ایران، صحبت کنیم تا ببینیم همین امسال چه تعداد اثر سینمایی با عنوان و پوسته سینمای مستقل ساخت و ساز شدند؛ حال آنکه هزینه تولیدشان را از خارج و از جریان‌هایی کاملا خاص و در راستای اهدافی کاملا مشخص دریافت کردند و از قضا مطلقا، مستقل نبودند.

گویا امروز گرفتن برنامه‌ریزی مالی دولتی شائبه مستقل‌نبودن و وابسته‌بودن را با خود دارد درحالی که دریافت پول‌های کلان از حکومت‌های دیگر بویژه کشورهایی که هر آدم با اندکی هوش متوجه اهداف و برنامه‌های‌شان می‌شود مستقل بودن را تداعی می‌کند! به نظر می‌رسد تاکید برخی دوستان بر حذف مجوزها علی‌الخصوص مجوز ساخت و نمایش ناظر به همین مساله و در راستای هدف بلندمدت ساخت و ساز آثار بدون استعلام منشا پول‌های مشکوک و آلوده است که البته محقق نخواهد شد. ناگفته نگذریم دست‌اندرکاران آثاری که قدم در چنین مسیری می‌نهند در درازمدت چیزهای بزرگتر و قیمتی تری را از دست خواهند داد. و در پایان توضیح این واضحات خالی از لطف نیست؛ سینمای مستقل سینمایی ست بدون وابستگی به هیچ گروه، جریان، جبهه و تفکری! کلاه خودتان را قاضی کنید و ببینید چه تعداد از آثاری که با عنوان« مستقل» از آنها یاد می‌شود سفارتخانه‌ها و دبیرخانه جشنواره‌ها و دفاتر ساخت و ساز و پخش پوششی خارج کشور را گز نکرده‌اند و از خطوط وطن‌دوستی و شرف عبور نکرده‌اند ؟! حال یکی برای توجیه لاطائلات خود به درجه اجتهاد می‌رسد و به فقه و اصول چنگ می‌اندازد و تفسیر به رای می‌کند غافل از اینکه ده‌ها تعهد و تضمین امضا شده را زیرپا گذاشته و دیگری با بهره‌مندی از مواهب پیدا و پنهان دولتی، با ژست اپوزیسیونی خود را مبرا از وابستگی به حکومت و حاکمیت نشان می‌دهد.»


تعریف دوستان از سینمای مستقل بر اساس برنامه‌ریزی مالی‌های مشکوک و وابستگی به سفارتخانه‌ها درست نیست. سینمای مستقل باید بدون وابستگی به هیچ گروه و تفکری باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *