مواجهه با چالشهای طراحی لباس برای «گیجگاه» در جهان کارگردان
0 نظر
متن فوق به گفتگو با حسنوند، طراح لباس اثر سینمایی “گیج گاه” میپردازد. وی در این گفتگو به شاخصههای طراحی لباس برای دهه هفتاد میپردازد و تغییراتی که در این دهه در پوشش مردان و زنان رخ داده است را توضیح میدهد. وی همچنین درباره تجربه طراحی لباس اثر سینمایی “گیج گاه” صحبت میکند و به علاقه خود به دهه هفتاد اشاره میکند. این اثر سینمایی سینمایی با بازی حامد بهداد و باران کوثری در سینماهای ایران اکران شده است.
حدیث حسنوند طراح لباس اثر سینمایی سینمایی «گیج گاه» که این روزها همچنان روی پرده سینماهای کشور است در گفتوگو با خبرنگار دیجیاتور با اشاره به شاخصه های طراحی لباس برای دهه هفتاد که در این اثر سینمایی مد نظر قرار گرفته است، گفت: بعد از تحول سیاسی میراث غربی در سطح جامعه به شدت روند نزولی پیدا کرد و ما با شکل جدیدی از پوشش در دهه ۶۰ مواجه شدیم که در نتیجه زن ها به چادرپوشی و مانتوپوشی و مردها به لباسها و پیراهن های ساده و شلوارهای گشاد روی آوردند و لباسهایشان تغییر شکل پیدا کرد، خب در دهه هفتاد هم در ادامه دهه ۶۰ تغییراتی به تبع آن صورت گرفت، چون منازعه پایان گرفته بود و ما به ثبات نسبی در شرایط سیاسی و مالی رسیدیم از این رو با موج دیگری از مدگرایی مواجه شدیم. در این دوره بازرگانی بینالملل صورت گرفت و ما با شکل جدیدی از لباسهای خارجی برای افراد جامعه روبهرو میشویم که رواج پیدا کرده است و تی شرتها، مانتوهای خفاشی و نمونههای دیگری از تنوع لباس برای افراد جامعه را داریم.
وی به سختی طراحی لباس در این دوره اشاره کرد و گفت: کارکردن برای یک دهه خاص برای یک طراح لباس به دلیل دقت و ظرافتی که باید به خرج دهد، می تواند به شدت سخت باشد و چیزی که این موضوع را ساده میکند این است که چون از دهه ۷۰ خیلی به لحاظ تاریخی فاصله نگرفته ایم، بنابراین از آن دوره یک سری منبع در دسترس داریم مثل اثر سینمایی و عکس و آلبوم هایی که در خانه های هر کدام مان از آن دوره وجود دارد بنابراین چیزی که نیاز داریم کمی زیبایی شناسی، شخصیتپردازی و شکل دادن به کاراکترهای آن روایت خیالی است. برای من طراحی برای این دهه بسیار جذاب بود، چرا که من دوران کودکی ام را در این دوره سپری کرده ام و برای من دهه ۷۰ بسیار نوستالژیک و پر از شور و هیجان است.
طراح لباس اثر سینمایی «گیجگاه» به تفاوت های عمده ای که در دهه ۷۰ و عصر کنونی وجود دارد اشاره کرد و گفت: نسل امروز نسلی سرکش است و این را نمی شود کتمان کرد؛ آنها اجازه نمی دهند کسی برایشان تصمیم گیری کند و ما این روند را در نوع پوشش این نسل هم شاهد هستیم و برخلاف دهه های گذشته، محدودیت های دهه ۶۰ و ۷۰ از بین رفته است و خب این شرایط در نوع پوشش آن ها هم بی تاثیر نبوده است. بر خلاف جوان دهه شصتی و هفتادی که چند رنگ محدود برای استفاده در لباسش داشت خب جوان امروزی زیبایی را در خوشرنگی و تنوع رنگ می داند و به واسطه حضور مدیا و دیدن دنیای مد در سرتاسر جهان به شدت حضور رنگ و لعاب غربی را در پوشش جوان امروزی برخلاف دهه های گذشته می توانیم ببینیم.
حسنوند همچنین درباره تجربه طراحی لباس اثر سینمایی «گیجگاه» مطرح کرد: برای من طراحی لباس برای یک اثر سینمایی در وهله اول مواجهه من با جهان جدیدی است که در ذهن کارگردان می گذرد و خب این بی تاثیر بر روند طراحی من نیست، نمی توانم بگویم که به طور قطع من با توجه به سلیقه کارگردان طراحی می کنم چون قطعا برای هر کارگردانی زمانی کار یک طراح جذاب خواهد شد که پر از ایده و توانمندی باشد اما همه تلاشم را کردم که برای کاراکترهای «گیجگاه» با توجه به شرایط مالی و اجتماعی که داشتند جهانی متفاوت را خلق کنم.
وی با اشاره به علاقه خود به دهه ۷۰ گفت: من خودم دهه هفتاد را خیلی دوست دارم نه به این دلیل که «گیجگاه» در این دوره گذشته بلکه چون این دهه برای من و هم نسلی های من، خیلی دهه خاطره انگیزی است. من پیش از این به عنوان دستیار با طراحان مختلف همکاری میکردم و طراحی برای این دوره را دیده و آن را اجرا کرده بودم ولی نه به عنوان طراح، اما بعد از اثر سینمایی «گیجگاه» گویی دری به روی من باز شد و باز هم در اثر سینمایی و صحنه نمایش در این دوره طراحی کردم و فعالیت داشتم.
اثر سینمایی سینمایی «گیج گاه» به کارگردانی عادل تبریزی از ۱۲ مهر ماه در سینماهای سراسر کشور اکران شده و پخش و معرفی محصولات آن به عهده موسسه بهمن سبز است. این اثر سینمایی سینمایی با بازی حامد بهداد، باران کوثری، سروس صحت، امیرحسین رستمی، بهرنگ علوی و … تاکنون توانسته حدود ۳۷۰ هزار مخاطب را به تماشای خود بنشاند.
از دهه ۶۰ تا دهه ۷۰، تغییرات قابل توجهی در طراحی لباس ایران رخ داد. پس از تحول سیاسی، میراث غربی در جامعه ایران کاهش یافت و البته در دهه ۶۰ نیز نوعی از پوشش جدید برای زنان و مردان بوجود آمد. در ادامه دهه ۶۰ و پس از پایان منازعه، تغییراتی در پوشش ایرانیان رخ داد. بازرگانی بینالملل لباسهای خارجی برای جوانان در دهه ۷۰ رواج پیدا کرد و لباسهای خارجی متنوعی مانند تیشرتها و مانتوهای خفاشی وجود داشت. در دهه ۷۰ نیز محدودیتهای پوششی نوجوانان کاهش یافت و آنها زیبایی را در تنوع رنگ و لعاب غربی میبینند. برخلاف دهههای گذشته، محدودیتهای پوششی برای جوانان امروزی وجود ندارد و آنها دوست دارند که خودشان در تصمیمگیری پوششی نقش داشته باشند. در طراحی لباس اثر سینمایی “گیجگاه” نیز سعی شده با توجه به شرایط مالی و اجتماعی آن دوره، جهانی متفاوت خلق شود. طراح لباس این اثر سینمایی همچنین به دلایل نوستالژیک و مرتبط با خاطرات خود از دهه ۷۰، این دهه را دوست دارد.