منزلت کشاورز در مقررات باید به شکل واقعی مورد توجه قرار گیرد.
0 نظر
خلاصهای از متن نشان دادهای است که در حوزه زراعت، تمرکز بر ساخت و ساز محور بدون رویکرد پایداری ایجاد شده است. این امر باعث فراموشی مسئله پایداری شده و به وضعیت منابع آبی و خاک، سن کشاورزان و میزان اراده جوانان مرتبط با زراعت نیازمند توجه است. همچنین، نیازمندی به قوانینی است که از کشاورزان حمایت کرده و توجه به حفظ منابع موجود و محدودیتهای آنها داشته باشد. از طرف دیگر، بازار زراعت نیازمند پوشش ریسک و قوانین حمایتی برای تضمین آینده شغلی کشاورزان است. تاکید بر وضعیت اجتماعی و مالی کشاورزان، همچنین حفظ منابع محدود و حمایت از آنها از جمله اقدامات ضروری در راستای ایجاد پایداری و بهرهوری در حوزه زراعت است.
به گزارش خبرنگار دیجیاتور، کامبیز بازرگان، رئیس هیأت مدیره انجمن علوم خاک ایران درباره چالشهای بخش زراعت که ضرورت دارد در مجلس دوازدهم به لحاظ قانونی پیگیری شود، به مهر گفت: حوزه زراعت به لحاظ مبانی تئوری و جهتگیری کلی در سالهای اخیر ساخت و ساز محور بدون رویکرد پایداری جلو رفته است. اگر چه در شعار زیاد به موضوع ساخت و ساز پایدار اشاره شده، اما عملکرد از دادههای بیرونی نشان میدهد موضوع پایداری به فراموشی سپرده شده است.
وی افزود: وضعیت منابع آبی و خاک، سن کشاورزان و میزان گرایش جوانان و سرمایه گذاری در زراعت این مساله را به خوبی نشان میدهد.
وی یادآور شد: جهتگیری کلی زراعت باید به شکل مبنایی بر اساس ساخت و ساز پایدار برنامهریزی شود. در مسیر حاکم کردن این پایداری یکی از ابزارهای مهم «مقررات گذاری» است.
توجه به منزلت کشاورزان
عضو انجمن علوم خاک ایران تاکید کرد: در حوزه زراعت پارامترهای گوناگونی وجود دارد که اگر آنها به موازات ساخت و ساز و هموزن آن پیش برده نشود پایداری در منابع موجود فعلی دچار آسیب جدی و جبران ناپذیری میشود.
وی در این خصوص گفت: نخستین مؤلفه «کشاورز» است. ساخت و ساز در کنار کشاورزان معنا پیدا میکند؛ بنابراین ما اگر توجه کافی به وضعیت کشاورزان، معیشت، سلامت، منزلت اجتماعی و آینده شغلی آنها نداشته باشیم آسیبها آغاز میشود.
بازرگان با بیان اینکه زراعت همچنان در ایران یک شغل نیست، افزود: هر شغلی برای فعالیت نیاز به جواز کسب دارد اما برای زراعت تصور این است که هر کس دوست دارد، میتوان به کشت محصول بپردازد؛ در حالی که امروز زراعت در جهان یک شغل بوده و به مرور زمان کار زراعت پیچیده شده است.
این کارشناس حوزه خاک با بیان اینکه امروز با ساخت و ساز تجاری در بخش زراعت روبهرو هستیم و هر محصولی خریدار ندارد؛ یادآور شد: در این خصوص نیازمند قوانینی برای حمایت از کشاورزان هستیم؛ علاوه بر اینکه «پوشش ریسک» این جمعیت ضروری است تا آینده شغلی کشاورز مشخص باشد.
وی همچنین افزود: در راستای حفظ منزلت کشاورزان، در سیما نباید هنگامی که میخواهند کاراکتری را در قالب طنز بیان کنند از یک کشاورز بهرهگیری کنند.
حمایت از منابع محدود
رئیس هیأت مدیره انجمن علوم خاک ایران در ادامه سخنان خود عنوان کرد: مؤلفه دوم «منابع» است. اگر بخش زراعت را به مانند اسب سرکش حرکت دهیم وضعیتی را خواهیم داشت که امروز در حوزه منابع آبی و خاک به وجود آمده است. در این خصوص نیازمند قوانینی برای نگه داشت و حفظ منابع موجود و محدود هستیم.
وی اظهار کرد: در فضای علمی نسبت به باقی مانده سموم حساست وجود دارد و رفتار نسبت به منابع آبی و خاک و حفظ آنها معنا دارد.
بازرگان در پایان عنوان کرد: میراث سازی باید شود که خانواده و فرزندان کشاورز افتخار کند حرفه پدر خانواده زراعت است زیرا ساخت و ساز در این بخش ارتباط مستقیمی در تأمین و تضمین امنیت غذایی دارد. معتقدم قوانینی که از کشاورزان و بخش زراعت حمایت قانونی و واقعی کند به تغییر این شرایط بسیار کمک میکند.
چالشهای بخش زراعت نیازمند برنامهریزی پایدار و قانونی سازماندهی شود.توجه به وضعیت کشاورزان، منابع منابع آبی و خاک و حفظ آنها امری حیاتی است.افزایش سن کشاورزان و کمبود تامین مالی در زراعت نشان از نیاز به توجه به این مسائل دارد.برای ایجاد ساخت و ساز پایدار در زراعت، لازم است به منابع موجود و محدود حفاظت شود و قوانین حمایتی برای کشاورزان تدوین شود.ایجاد فرهنگی که افتخار زراعت را ترویج کند، میتواند به تضمین امنیت غذایی کشور کمک کند. به طور کلی، توجه و حمایت قانونی از بخش زراعت و کشاورزان میتواند به بهبود وضعیت این حوزه کمک کند.