مسئله اکوسیستم در “اوراد باد” یک مسئله نظری نیست/ مرگ شهرها
0 نظر
محمدرضا خوشفرمان، مستندساز، در گفتوگو با خبرنگار دیجیاتور درباره مستند جدیدش به نام “اوراد باد” صحبت کرد و اظهار کرد که این مستند درباره کمآبی در سیستان است. او تاکید کرد که ساخت اینگونه مستندها ضروری است و باید به عواقب اقلیمی و محیط زیستی توجه شود. وی همچنین با اشاره به جشنواره “سینماحقیقت” بیان کرد که مسائل محیطزیستی نباید تنها یک فیگور روشنفکرانه باشد و باید ضمیمه و پیوست هر تصمیم جهانی باشد.
محمدرضا خوشفرمان مستندساز در گفتوگو با خبرنگار دیجیاتور درباره کارهای اخیر خود گفت: در حال حاضر مشغول به ساخت مستندی به نام «اوراد باد» هستم که درباره سیستان است. در این مستند به موضوع کمآبی میپردازیم. ساخت و ساز «اوراد باد» از تیر ماه سال ۱۴۰۲ شروع شده است و تا شهریور ۱۴۰۳ با پایان بادهای ۱۲۰ روزه ادامه خواهد داشت.
این مستندساز درباره علت پرداختن به این موضوع بیان کرد: کمآبیهای پی در پی رمق مردم سیستان را گرفته و زندگی را مختل کرده است. از سوی دیگر گرمایش زمین و کم بارشی وضعیت منابع آبی و هوایی ایران را در معرض خطر خالی از سکنه شدن قرار داده و این موضوع باعث شده است که مستندسازان با این هشدار جدی روبهرو شوند و بیش از پیش به ساخت اینگونه مستندها بپردازند. روایت خیالی کمآبی و مرگ شهرها موضوعی باستانی است و به سالهای اخیر محدود نمیشود.
کارگردان «پدگر» تاکید کرد: ایران در اضطراب اقلیمی است، ساخت مستندهای محیط زیستی در ایران ضرورت جدی دارد و دیگر موضوع هشدار پیشگیرانه نیست. ما در گرداب بحرانهای زیست محیطی در حال غرق شدن هستیم که بخشی به دلیل بی مسؤولیتی و بخشی دیگر نشان از نبود دانش سازماندهی اکوسیستم، زراعت، منابع منابع آبی و انرژی است، همچنین بخشی از آن به دلیل گرمایش جهانی، تغییر اقلیم و ساخت و ساز جهانی کربن به وجود آمده است.
خوشفرمان افزود: افزایش جمعیت انسانی و گونههای مهاجم در طبیعت، آینده محتومی برای انسان بهوجود خواهد آورد. در ایران مهاجرت و کوچ اقلیمی مسألهای جدی است؛ فرسایش خاک، مشکلات زیستمحیطی، صنایع نفتی و پتروشیمی، مرگ جنگلها، آلایندهها و صید بی رویه از دریا، انقراض گونهها، دستبرد به منابع آبی زیر زمینی، فرونشست زمین و … مسائلی است که سینمای مستند میتواند بهعنوان زنگ خطری برای مسؤولان ارسال کند.
وی در پایان عنوان کرد: به نظر میرسد که بخش محیطزیست در جشنواره «سینماحقیقت» دوباره ایجاد شده است. دیگر مسائل محیطزیستی، یک فیگور روشنفکرانه نیست که احزاب، فستیوالها و بازار از آن برای دیده شدن بیشتر استفاده کنند بلکه الزامی جهانی است و باید ضمیمه و پیوست هر تصمیم باشد.
مستندهای محیطزیستی ضرورت جدی دارد و موضوعات محیطزیستی باید به عنوان زنگ خطری برای مسؤولان ارسال شوند.