مخالفان دعوت شدند به برنامه و تعجب مهمانان

سعید صدرائیان، سردبیر برنامه «به اضافه یک» در شبکه سه درباره حضور مخالفان در رأی‌گیری و اهمیت آن صحبت کرده است. او اعلام کرده که این برنامه به مخالفان شرکت در رأی‌گیری فرصت می‌دهد تا دلایل خود را بیان کنند و فضای مشارکتی و انتخابی را فراهم می‌کند. او همچنین اظهار داشته که این برنامه جدی مورد توجه و الحاق جمهوریت بسیار بالایی دارد و تلاش می‌شود تا از طریق آن، شور و هیجان رأی‌گیری به افراد منتقل شود. این برنامه تا روز رأی‌گیری ادامه خواهد داشت.

سعید صدرائیان سردبیر برنامه «به اضافه یک» در شبکه سه که هر روز عصر در ایام رأی‌گیری روی آنتن می‌رود درباره حضور مخالفان رأی دادن در رأی‌گیری در این برنامه به خبرنگار دیجیاتور بیان کرد: ما برای اولین بار رأی ندادن را به عنوان یک کنش سیاسی پذیرفته‌ایم و این اهمیت دارد چون بخشی از جامعه به این نتیجه رسیده‌اند که این کنش سیاسی را بپذیرند.

وی ادامه داد: هرچند معتقد هستیم بخشی از جامعه هم وجود دارد که بدون توجه به موضوعات سیاسی هیچ گاه رأی نمی‌دهد و در دو قطبی ترین حالت ممکن باز هم نزدیک ۲۰ تا ۲۵ درصد در رأی‌گیری شرکت نمی‌کنند.

به مخالفان شرکت در رأی‌گیری این فرصت را داده‌ایم که بیایند و دلایل خود را بیان کنند و این مزیت این برنامه با دیگر برنامه هاست سردبیر «به اضافه یک» درباره اینکه چه تلاشی کرده‌اند تا حضور مخالفان در برنامه ویترینی و دکوری نباشد، تصریح کرد: ما به مخالفان شرکت در رأی‌گیری این فرصت را داده‌ایم که بیایند و دلایل خود را بیان کنند و این مزیت این برنامه با دیگر برنامه هاست. اتفاقاً شاید خیلی‌ها باورشان نمی‌شود این برنامه دکور نیست اما ما واقعاً به دنبال این هستیم فضای منفی که در جامعه وجود دارد به نوعی اینجا دیده شود و افراد حرف‌هایشان را در این برنامه طرح کنند و از طرفی، شخص مقابل هم به آنها پاسخ گوید. هرچند موضع ما مشخص است که به دنبال افزایش مشارکت در رأی‌گیری هستیم.

این فعال حوزه رسانه عنوان کرد: مهمترین کارکرد ما افزایش شور انتخاباتی است. وقتی نیمی از مردم حتی نمی‌دانند در اسفند ماه رأی‌گیری داریم که نکته‌ای فراتر از موافق و مخالف است پس در وهله اول باید این فضای مشارکتی را به وجود بیاوریم.

وی با اشاره به دکور برنامه یادآور شد: البته از فرم برنامه هم غافل نشده‌ایم و برای اولین بار ال ای دی ۳۶۰ درجه در یک برنامه تلویزیونی داریم که از منظر فیلمبرداری کار دشواری می‌شود.

یکی از اولین نکاتی که مهمانان به ویژه مخالفان طرح می‌کنند همین است که چون فضای رأی‌گیری است در برنامه حضور دارند

صدرائیان در پاسخ به اینکه چرا چنین برنامه‌هایی فقط در ایام رأی‌گیری ساخته می‌شود، بیان کرد: انصافاً این سوالی نیست که من مخاطبش باشم و بخواهم جواب بدهم و چه بسا اگر ۶ ماه پیش از من می‌خواستند این برنامه را بسازم، ساخت و ساز می‌کردم و حتی برایم راحت تر هم بود. مخاطب هم بهتر می‌پذیرفت. تقریباً یکی از اولین نکاتی که مهمانان به ویژه مخالفان طرح می‌کنند همین است که چون فضای رأی‌گیری است در برنامه حضور دارند. البته این ماجرا تا حدی طبیعی هم است و شاید نمی‌توان گفت برای میراث یلدا می‌خواهیم از سه ما قبل برنامه بسازیم.

وی در پاسخ به اینکه در نگاه کلی‌تر چرا برنامه‌های سیاسی دائمی نداریم، توضیح داد: اگر برنامه را در فضای کلی‌تر روابط حکومتی ببینیم می‌توان این پرسش را مطرح کرد ولی خود رأی‌گیری یک شبِ عیدی دارد و الان شب عید این برنامه سازی است.

سردبیر «به اضافه یک» درباره خط قرمزهای برنامه عنوان کرد: ما به جز ترسیم خط قرمزهای واقعی به دنبال خط قرمزهای فرضی نبودیم. خط قرمزهای واقعی را اتفاقاً همه می‌پذیرند. من قبل از برنامه در مقام سردبیر از مهمانان می پرسم چه می‌خواهند بگویند و در وهله اول فکر می‌کنند که قرار است آنها را سانسور کنم و می‌گویند خط قرمزها را می‌دانند اما اتفاقاً تاکید می‌کنم چون برخی حرف‌ها چندین بار در برنامه گفته شده به تکرار رسیده است. برخی موضوعات هم شکل گفتن شأن هم می‌تواند شیک‌تر شود مثلاً از مهمانان می‌خواهم دلایل خود را تیتروار بگویند تا در فرصت کم بتوانند آن را مطرح کنند. بعد از این موارد وقتی حرف‌ها و دغدغه‌هایشان را بیان می‌کنند و می‌بینند سانسوری نداریم، خودشان می‌پرسند مشکلی نداشت؟

وی اضافه کرد: البته برخی از دوستان عهدشکنی هم می‌کنند، نباید کاری کنیم که با مدل نوشتار خلاقانه و ورودمان به بحث این روزنه امیدی که در شبکه سه باز شده است، بسته شود و به عنوان یک تجربه ناموفق از چنین برنامه‌ای یاد شود.

صدرائیان درباره ذهنیتی که گاهی نسبت به مهمانان چنین برنامه‌هایی پیش می‌آید که با هماهنگی حرف‌هایی را بیان کرده‌اند و یا برچسب «از خودشان هستند» می‌خورند، توضیح داد: این خیلی مشخص است که مهمانان از طرف خود ما نیستند و اتفاقاً یکی از ریسک‌هایی که داریم همین است. برخی از اینها به دلیل شخصیت حقوقی که دارند مثلاً عضو بسیج یک دانشگاهی هستند و می‌خواهند مخالف حرف بزنند اما پیش از آن گفت‌وگو می‌کنیم تا ببینیم این مخالفت واقعی است یا ویترینی و هدفمند تا این تعبیر پیش نیاید که همه مخالفان از خودشان هستند.

وی درباره این‌که این مدل برنامه سازی چقدر التهاب دارد بیان کرد: واقعاً التهاب چنین برنامه‌هایی جدی است. یکی از مدیران سیما که به جسارت معروف است وقتی برنامه را دیده بود می‌گفت در تمام لحظات پخش استرس داشته است. خود من گاهی از مهمانان می پرسم که آیا واقعاً می‌دانند آنتن ساعت ۶ عصر شبکه سه یعنی چه تا بدانند از چه اهمیتی برخوردار است.

صدرائیان درباره ایده اولیه برنامه یادآور شد: ایده اولیه ما این بود که چهار نفر با فرصت‌ها و مسائل یکسان با هم گفت‌وگو کنند مثلاً چهار نفر راننده تاکسی یا نانوا که دو به دو موافق و مخالف باشند اما بعد از چند جلسه که با چنین افرادی گفت‌وگو کردیم به این نتیجه رسیدیم که دانشجویان و افراد سیاسی بهتر می‌توانند حرف بزنند یعنی این بخش قرار بود مناظره مردمی باشد و بعد به مناظره دانشجویی تبدیل شد.

وی ادامه داد: ما افرادی را دعوت کرده‌ایم که خودشان تعجب کرده بودند و حتی این را روی آنتن گفتند که به دلیل محدودیت‌ها و برخی موضع گیری ها، خودشان فکر نمی‌کردند از آنها دعوت شود.

سربیر «به اضافه یک» در پایان درباره انتخاب محمدجعفر خسروی و اینکه چرا سراغ مجری تند و تیزتری نرفته‌اند، توضیح داد: ما ابتدا سراغ چنین مجریان تند و تیز سیما هم رفتیم اما بعد در بررسی‌هایی که داشتیم فکر کردیم چهره‌ای مثل خسروی که هم دانش سیاسی قابل قبول و هم سن و سالی داشته باشد و از نوعی بزرگ‌تری و پدرانگی نیز برخوردار باشد که هیجانات را سازماندهی کند، انتخاب بهتری است. یعنی انتخاب ما از روی ناچاری نبود بلکه اتفاقاً فکر کردیم باید فرد غیرهیجانی تری مجری برنامه باشد.

به گفته صدرائیان، پخش این برنامه تا روز رأی‌گیری ادامه دارد.

برنامه به نوعی به مناظره و حرف زدن بین مخالفان سیاسی فرصت می‌دهد و هدف آن افزایش مشارکت در رأی‌گیری است. این برنامه به مخالفان فرصت میدهد تا دلایل خود را بیان کنند و نقدهای خود را ارائه دهند. برنامه دارای گرمای انتخاباتی است و از اختلافات و بحث‌های سیاسی بین مخالفان سیاسی استفاده می‌کند. این برنامه دارای استرس و هیجان بسیاری است و موضوعات سیاسی را به طور جدی مورد بررسی قرار می‌دهد. ساخت و ساز این برنامه یک چالش بزرگ بوده و هدف اصلی آن افزایش مشارکت در رأی‌گیری است.