معرفی جزییات سند ملی هنر صوتی و ستاد اجرایی هنر صوتی کشور
0 نظر
در جلسه هیات حکومت برگزار شده روز چهارشنبه شانزدهم اسفند ماه ۱۴۰۲، سند ملی هنر صوتی جمهوری اسلامی ایران توسط رییس جمهور ابلاغ شد. این سند شامل بیانیهها، اصول، اهداف و راهکارهایی در حوزه هنر صوتی است، که با هدفداری، اصالت و ارزشهای تحول سیاسی ایران تطابق دارد. هدف اصلی این سند، ترقی و تعالی هنر صوتی ایرانی به مبنای هدفهای تحول سیاسی و جامعه ایرانی است. ستاد اجرایی هنر صوتی کشور مسؤولیت اجراییسازی این سند را بر عهده دارد و مسؤولیت روزآمدسازی و ارزیابی اجرای برنامههای مذکور نیز به آن واگذار شده است.
به گزارش خبرنگار دیجیاتور، پس از اعلام رسمی محمدمهدی اسماعیلی وزیر میراث و ارشاد اسلامی در تازه ترین جلسه هیات حکومت که روز چهارشنبه شانزدهم اسفند ماه ۱۴۰۲ مبنی بر ابلاغ سند ملی هنر صوتی جمهوری اسلامی ایران توسط رییس جمهور برگزار شد، سامانه اینترنتی شورای عالی تحول اساسی فرهنگی در بخش «مصوبات» اقدام به انتشار مشروح این سند کرد.
این سند در قالب مصوبه شماره ۲۳۶ جلسه ۸۹۵ به مطالعات تاریخی تصویب ۱۰ بهمن ۱۴۰۲ و شماره ابلاغ ۲۵۰۹۲ به مطالعات تاریخی ۱۲ اسفند ماه ۱۴۰۱ به نام «سند ملی هنر صوتی جمهوری اسلامی ایران» به وزارت میراث وارشاد اسلامی، سازمان صدا و سیما، حوزه هنری سازمان معرفی محصولات اسلامی، دفتر معرفی محصولات اسلامی حوزه علمیه قم، مرکز سازماندهی حوزه های علمیه، شورای آثار خلاقانه شورای عالی تحول اساسی فرهنگی و دبیرخانه شورای عالی تحول اساسی فرهنگی ابلاغ شده است.
مشروح آنچه پایگاه اینترنتی شورای عالی تحول اساسی فرهنگی در قالب «سند ملی هنر صوتی جمهوری اسلامی ایران» منتشر کرده به ترتیب زیراست:
«سند ملی هنر صوتی جمهوری اسلامی ایران» که در جلسه ۸۹۵ مورخ ۱۴۰۲/۱۱/۱۰ شورای عالی تحول اساسی فرهنگی و بر اساس مصوبه جلسه ۴۵۴ مورخ ۱۴۰۲/۰۹/۲۸ شورای معین شورای عالی تحول اساسی فرهنگی (بنا به پیشنهاد شورای آثار خلاقانه و ستاد فرهنگی و اجتماعی دبیرخانه) به تصویب رسیده است؛ برای اجرا به شرح زیر ابلاغ شده است:
مقدمه:
هنر صوتی به عنوان هنری ارزشمند و الهی؛ آمیزهای از دانش، اندیشه و ذوق فطری و خدادادی است که به لطف حنجره انسان، ساز و طبیعت؛ خلق و بر اساس ذوق و قریحه ذاتی و نظم و انتظامی خردمندانه، تبلور و تجسم مییابد. این آثار خلاقانه، همانند دیگر هنرهای بشری دارای ابعاد و مراتب مختلفی است و هر فردی به شیوهای خاص با آن ارتباط میگیرد که البته میتواند موجب تعالی یا انحطاط جمعی نیز گردد. در راستای تبیین اهمیت و ارزش و جایگاه هنر صوتی؛ رسایل و مکتوبات بسیاری پیرامون بنیانهای حکمی آن در دوره تمدن اسلامی، به رشته تحریر درآمده است که از آن بین؛ میتوان به آثار فاخر شخصیتهای بزرگی نظیر: فارابی، اخوان الصفا، ابوعلیسینا، مولوی، صفیالدین اُرموی، قطبالدین شیرازی، عبدالقادر مراغهای و فیض کاشانی اشاره کرد. همچنین؛ فتاوی متعددی در مورد این آثار خلاقانه مهم بشری صادر شده است که فتاوی امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری (مدظله العالی) از جمله آنهاست.
آثار خلاقانه هنر صوتی در ایران چه در ادوار گذشته و چه در دوران حاضر با آسیبها و اشکالاتی نظیر؛ گرایش به هنر صوتی لهوی و بیمحتوا و برانگیزنده غرابز جنسی به بهانه جذب مخاطب، معرفی هنر صوتی لهوی به مثابه عامل آزادی و نشاط، عدم پیشرفت و محدود شدن به هنر صوتی لهوی، عدم جذب و پرورش استعدادها و محدود شدن به هنرمندان قدیمی هنر صوتی مواجه بوده است و بخش میراثی آن عمدتاً دارای سمت و سوی «من سفلی» است.
تحول اساسی شکوهمند اسلامی ایران؛ در مسیر احیا و اعتلا کلمه حق، حماسهآفرینی و تشویق و تحریض مردم برای حضور در مهمترین ساحتهای دفاع از ارزشهای اسلامی ایرانی، روح تازهای را در کالبد هنر صوتی دمید و خوشبختانه؛ با استقرار نظام جمهوری اسلامی ایران، اشکالات نشأت گرفته از دوران گذشته به مراتب کمتر و دارای سیر نزولی شد؛ لیکن وجود برخی محدودیتهای اجتماعی سبب شد تا جز در مواردی معدود و مشخص همچون سرودها و آهنگهای فاخر و انقلابی؛ با ساخت و ساز آثار چشمگیر و متناسب با اهداف و ناظر به ارزش های تحول سیاسی روبهرو نباشیم.
فقدان خطمشی روشن، یکپارچه و کارآمد در این حوزه، ضعف دیوانسالاری دولتی و نرمافزارهای فکری، فقدان یک مکتب موسیقایی متناسب با تمدن ایرانی و اسلامی و نیز کاستیهای برآمده از فقدان ابتکارات و پیشرفت های لازم در عرصه این آثار خلاقانه متعالی از نقاط ضعف این حوزه به شمار میرود.
در این راستا و در اجرای راهبرد ملی ۴ ذیل راهبرد کلان ۹ نقشه فناوری طراحی فرهنگی کشور؛ تدوین سند ملی هنر صوتی جمهوری اسلامی ایران و تصریح و تدقیق خطمشی هنر صوتی کشور و اجرای هدفمند و معنادار آن؛ میتواند زمینه لازم را جهت نیل این آثار خلاقانه ارزشمند به نقطه مطلوب تعالی معنوی و مادی فراهم کند و رافع نیازهای جمعی، ملی و مذهبی جامعه باشد.
ماده ۱ ـ مبانی، ارزشها و اصول:
هنر صوتی ایرانی اسلامی، نوعی آثار خلاقانه شنیداری و نمایشی مبتنی بر دانش نافع، دارای عقلانیت جامعنگر (عقل ادراکی نظری و عملی، عقل آخرتگرا و عقل معیشتگرا) است.
هنر صوتی حکیمانه در ساحتهای شکل، دستگاه یا مقام، نغمهها و گوشهها، گامها و سازها، تعالی و معنابخش روح و ذهن و احساسات آدمیان خواهد بود و در شکل جمعی باعث رشد اجتماع انسانی خواهد شد.
این آثار خلاقانه شنیداری و نمایشی، مبتنی بر حکمت عملی تحول سیاسی، سعادت فرد و جامعه را، از طریق برانگیختگی احساسات متکی بر عقل، پیگیر است. همچنین این حرکت کلی سعادتمندانه، سوگیری زندگی معنوی و مادی را توأمان در بر دارد.
در این راستا، جهتگیری الهیات رهاییبخش و عدالتخواهانه در مکتب موسیقایی تحول سیاسی، جنبه رکنیت دارد. در نهایت، همنوایی با هنر صوتی کلی طبیعت، ماهیت این هنر صوتی را به فطرت آدمی متکی میکند. بر این اساس؛ این سند بر مبانی، ارزشها و اصول زیر استوار است:
«جهتگیری آثار خلاقانه»؛ مسأله مهمی است. آثار خلاقانه، جزو زندگی انسان است؛ که در ذات خود، یکی از لوازم وجود انسان به شمار میرود. دین محمدی آثار خلاقانه را نه فقط قبول کرده، بلکه تشویق نموده است. قرآن خود اثری هنری است. آثار خلاقانه از جلوههای زیبای خلقت الهی در انسان است. آنچه در آثار خلاقانه مورد ایراد است و اهل بصیرت همیشه بدان اشکال گرفتهاند، جهت غلط آثار خلاقانه بوده است. کشاندن آثار خلاقانه در جهت اغوا و بی بند و باری انسان غیر قابل قبول است؛ وگرنه اگر آثار خلاقانه با روح عقاید معنوی، با جهتگیری عقاید معنوی باشد، از برجستهترین پدیدههای وجود انسانی است.
«هدفدار بودن هنر صوتی»؛ ماهیت هنر صوتی آثار خلاقانه است، هنری که آفریدهشده از دانش، اندیشه، جهانبینی و ذوق فطری است. بنابراین ماهیت هنر صوتی را دو پایه اساسی شکل میدهد: اول هنر صوتی امری الهی است و دوم امری فطری و انسانی است. همچنین در ماهیت هنر صوتی باید گفت که، همچون بسیاری از امور، از جمله آثار خلاقانه، هنر صوتی یک امر ذاتاً هدفدار و مبتنی بر اراده آدمی است و لازم است دستاندرکاران رسانهها و فضای مجازی، در جهت هنر صوتی هدفمند متناسب با اهداف تحول سیاسی و نظام تمدن ساز و نیازهای اصیل جامعه ایرانی- اسلامی حرکت کنند.
با توجه به اینکه هنر صوتی امری هدفمند و ارایه محور است، میتواند ابزار دستیابی به اهداف عالی یا سافل شود. بنابراین هنر صوتی یک ابزار مشترک، برای اهداف خیر یا شر است و هر دو نوع آن در عالم خارج مصداق دارد. بنابراین؛ نظریه کسانی که مطلقاً هنر صوتی را امری شیطانی میدانند و یا آن را تنها در مسیر اهداف شر مییابند، بهطور قاطع رد است. ضروری است کلیه دستاندرکاران عرصه میراث و آثار خلاقانه، جلوی هنر صوتی شرانگیز و فسادانگیز را گرفته و متناسب با اهداف تحول سیاسی، حرکت کنند.
«ظرفیتها و کارکردهای هنر صوتی»؛ هنر صوتی دو کارکرد اصلی دارد: یکی مربوط به احساسات و دیگری مربوط به اندیشه و جهانبینی است، و از سوی دیگر، هنر صوتی قادر به تحریک احساسات و هدایت ذهنها است که مورد دوم اهمیت بیشتری دارد. در واقع «هدف غایی هنر صوتی، نشاندن محتوا به قلب و دل و ذهن مخاطب» است.
«جذابیت و نفوذ عمیق»؛ هنر صوتی نوعی رسانه است که در میان اقشار مختلف مردم، خصوصاً جوانان، بهراحتی رواج پیدا کرده و بهسادگی نفوذ مییابد. از این منظر، این رسانه، شیوع بیشتری نسبت به بسیاری از رسانههای سنتی و مدرن دارد. این گستره حضور و استفاده به نحوی است که «نمیشود به کلی درِ هنر صوتی را بست» و این پدیده در زندگی روزمره مردم جا باز کرده است. بدینجهت لازم است، از این ظرفیت و قدرت، برای امر آموزش و میراث عمومی استفاده شود.
«شناخت هنر صوتی در فقه»؛ ملاک اصلی تبیین یک قطعه هنر صوتی و شناخت سره از ناسره آن، «فقه» و نقد دقیق علمی آن است که به تفکیک «قالب» و «محتوا»، معیارها و شاخصهای قضاوت درخصوص یک قطعه هنر صوتی را بیان میدارد: اول تعیین معیارها و در ثانی تشخیص مصداقها. درخصوص معیارها، دو دسته معیار مطرح است: معیارهایی که اصالت ندارند و در واقع معیار نیستند، همچون: شخص شاعر یا سازنده، پخش از مراکز رسمی، نام سبک هنر صوتی، و … اما معیار اصلی برای تشخیص و قضاوت در خصوص هنر صوتی، «فقه» است. بر مبنای فقه، هنر صوتی را باید هم بر اساس قالب و هم بر اساس محتوا تحلیل کرد. هرکدام از این دو معیار، سه حالت حرام، حلال و مشتبه دارند. علاوه بر این، چند ملاک تحت عنوان ملاکهای فرعی یا ملاکهای اولویت، وجود دارند؛ مانند اینکه هنر صوتی خلاقانه و غیرتقلیدی بر هنر صوتی تقلیدی هرچند حلال، ترجیح دارد. بر حوزه علمیه و طلاب جوان لازم است با پیشرفت فقهی در این زمینه حرکت کنند.
«تبیین و ارایه راهکارهای هنر صوتی»؛ راهکارها را میتوان بر مبنای انسانشناسی، به سه دسته راهکار بینشی، گرایشی و کنشی تقسیم کرد.
۱-۷ راهکارهای بینشی مربوط به عالم فکر و اندیشه و مبانی است، مثل اینکه قبل از ورود عملی به هنر صوتی، باید مبانی حکمی و فقهی این موضوع، بهخوبی شناخته شود و حتی ضرورت دارد، در حوزههای علمیه، مرکزی برای پاسخگویی به مسایل هنر صوتی وجود داشته باشد.
۲-۷ راهکارهای گرایشی مربوط به موارد قلبی و حسی است؛ همچون اینکه در ساخت و ساز آثار نو و خلاقانه، باید اعتماد به نفس داشت؛ در تشخیص هنر صوتی درست و نادرست، نباید امور حاشیهای را مدنظر قرار داد.
۳-۷ راهکارهای کنشی که بیشترین حجم از راهکارها را به خود اختصاص داده نیز در دو بخش کلان و خرد قابل دستهبندی است. مهمترین نکات در راهکارهای کنشی کلان، این است که میبایست «هنر صوتی را نجات داد» و این نجات دادن، به معنی رها ساختن هنر صوتی از ابتذال در قالب و محتوا، و هدفدار و جهتدار کردن هنر صوتی است. ساخت و ساز و استفاده از هنر صوتی در راستای اهداف تحول سیاسی؛ مطلوب است. همچنین پیشرفت و عدم تقلید، از دیگر راهکارهای کنشی کلان است.
ماده ۲ ـ اهداف:
تبیین نظری و عملی جایگاه حقیقی هنر صوتی در حکمرانی فرهنگی کشور.
ارتقا آمایش نهادی و خطمشیگذاری یکپارچه و کارآمد در حوزه هنر صوتی.
تقویت و ارتقا هنر صوتی تمدنساز، تعالیگرا، مطالعات ارزشهامحور و هدفمند؛ متناسب با چشمانداز فرهنگی کشور در سطوح ملی، بین المللی وایران فرهنگی.
پاسداشت جایگاه هنرمندان هنر صوتی و پیشگیری از کارکردهای غلط فرهنگی، اجتماعی و سیاسی محتمل در حاشیه هنر صوتی.
تأمین حقوق معنوی جامعه، مخاطب، هنرمند و تولیدکننده، در فرایندهای قانونی و ساختاری حوزه هنر صوتی.
تقویت دانش مالی هنر صوتی، با ساماندهی زنجیره ارزش هنر صوتی.
ماده ۳ ـ مسایل:
خلا روابط حکومتیگذاری در راستای بهرهگیری مناسب از ظرفیتهای هنر صوتی و تدبیر هنر صوتیهای داخلی و خارجی.
فقدان آمایش و سازماندهی مطلوب نهادهای متولی حوزه هنر صوتی.
گسترش کارکردهای غلط فرهنگی- اجتماعی در سایه فقدان نقشآفرینی هنر صوتی فاخر.
تضییع حقوق معنوی جامعه، مخاطب، هنرمند و تولیدکننده، بر اثر فقدان شفافیت قانونی و مالی.
فقدان سازمانیافتگی لازم در پیوند حوزه هنر صوتی، روابط حکومتی و عقاید معنوی و بروز چالشهای آسیبزا در حاشیه هنر صوتی.
افت کیفی تولیدات، آموزشها و پژوهشها در سایه کمتوجهی به هنر صوتی علمی.
ماده ۴ ـ روابط حکومتیهای کلان:
اهتمام نظام خطمشیگذاری فرهنگی کشور بر اصلاح و اعتلا خطمشیهای هنر صوتی و ارتقا آمایش نهادی مبتنیبر جایگاه حقیقی هنر صوتی در حکمرانی فرهنگی کشور.
تقویت و ارتقا هنر صوتی تراز تحول سیاسی یعنی هنر صوتی مبتنیبر علم، حکمت و گفتمان دین محمدی ناب و مقابله با تهاجم فرهنگی در حوزه هنر صوتی.
اهتمام به ابعاد آموزشی، پژوهشی- تحقیقاتی و نظری هنر صوتی با تأکید بر ظرفیتهای تعالیگرا، تمدنساز و شوقآفرین هنر صوتی در چشمانداز فرهنگی ایران اسلامی.
حمایت مؤثر از تولیدات شاخص و هنرمندان توانمند در راستای شکوفایی و اعتلا هنر صوتی و ورود به عرصه بینالمللی و به رسمیت شناختن هنرمندان به عنوان پاسداران اصلی کیان این آثار خلاقانه.
تأمین حقوق معنوی جامعه و مخاطب در کنار صیانت از حقوق هنرمند و ساخت و ساز کننده.
سازماندهی خردمندانه، تعاملی، تعادلی، یکپارچه و جامعنگر درخصوص چالشهای اجتماعی و سیاسی حوزه هنر صوتی و پیشگیری از آنها.
ماده ۵ ـ اقدامات:
تبیین نظری، عملی و فقهی جایگاه راهبردی هنر صوتی در حکمرانی فرهنگی کشور بر اساس رأی و نظر ولی فقیه.
برنامهریزی و اقدام فوری باهدف تربیت مدیران توانمند در حوزه هنر صوتی.
برنامهریزی و اقدام لازم برای ارتقا محوریت و جریانسازی مثبت صدا و سیما در حوزه هنر صوتی.
تقویت آموزش علمی هنر صوتی با تمرکز بر هنر صوتی ایرانی و کلاسیک و اهتمام بر وجوه معناگرا، اخلاقی، معرفتی و حکمی هنر صوتی.
بهرهگیری مستمر و هدفمند از ظرفیتهای اصیل هنر صوتی ایرانی بهویژه هنر صوتی اقوام و تحول سیاسی، به عنوان ابزار مؤثر قدرت نرم در مبادلات فرهنگی، دیپلماسی عمومی و مسافرت و توریسم.
پیشگیری مستمر از آسیبها و جرایم فرهنگی، مالی، اجتماعی و سیاسی محتمل در حاشیه هنر صوتی، با نگاه ویژه به فضای مجازی.
تأمین زیرساختها و زمینههای مورد نیاز برای اجراهای صحنهای هنر صوتی فاخر و ارزشمند، بهخصوص هنر صوتی ایرانی و بهویژه در گونههای موضوعی ملی، دینی، عرفانی، حماسی و استکبارستیز.
ارتقا جایگاه سرود به عنوان گونه مهم، تربیت محور، مردمی و متعالی در هنر صوتی تحول سیاسی.
افزایش بهرهگیری از گنجینه ادبیات ردیفدار کهن فارسی، بهخصوص شعرهای عارفانه، دینی، حماسی، اخلاقی و حکمی در تولیدات موسیقایی.
اصلاح ذایقه و ارتقا سواد موسیقایی مردم، بهویژه کودکان و نوجوانان به سمت هنر صوتی متعالی با ترجیح هنر صوتی اصیل ایرانی.
برنامهریزی و اقدام لازم برای حفظ میراث انسانی و هنری هنر صوتی ایرانی، آیینی و نواحی.
طراحی نظام کارآمد، برای تکریم هنرمندان شاخص و ترویج چهره و آثار آنان.
حمایت از فعالیت قانونی هنرمندان در عین صیانت از حقوق معنوی جامعه، مخاطب، مؤلفان و مصنفان آثار موسیقایی.
تقویت هدفمند هنر صوتی تعالیبخش، شوقآفرین، تمدنساز، مطالعات ارزشهامحور و توحیدی و تربیت هنرمندان شاخص و مؤثر در هنر صوتی تحول سیاسی.
حمایت اصولی از چرخه مالی آثار خلاقانه هنر صوتی و درآمدزایی سالم در این حوزه، با تأکید بر لزوم اهتمام بر رویکرد فرهنگی به هنر صوتی، در مقابل رویکرد صرفاً مالی و تجاری.
ماده ۶ ـ فعالیتهای اجرایی:
حمایت از ایجاد مراکز مطالعات فقهی، حکمی و عرفانی هنر صوتی.
میراثسازی در مورد هنر صوتی متعالی و پرورش ذائقه موسیقایی مردم به سمت آن.
حمایت و تشویق از ساخت و ساز و پخش برنامه، در مورد تبیین جایگاه هنر صوتی در نظام فرهنگی کشور و جلوگیری از آثار سوء هنر صوتی «مضل عن سبیل الله» و مبتذل بر فرد و خانواده.
تشویق شرکتهای تهیه و ساخت و ساز هنر صوتی به ارتقا شاخصهای کیفی در ساخت و ساز آثار صوتی و صوتی- تصویری و اجراهای صحنهای.
حمایت از تولیدات و رویدادهای شرکتها، مؤسسات و فعالان هنر صوتی در احیا هنر صوتی ایرانی، نواحی و آیینی و کمک به ورود آنها به عرصه بینالمللی و اتخاذ تمهیدات تشویقی.
حمایت از تربیت مدیران هنری متعهد و توانمند.
حمایت از ثبت ملی و جهانی سازها و هنر صوتی ایرانی.
تقویت و ارتقا کیفیت هنری و غنای فرهنگی گروههای سرود دانشآموزی و دانشجویی.
حمایت از پژوهشهای دینی، علمی و کاربردی در مورد هنر صوتی.
بازنگری در مأموریت و دروس هنرستانها، دانشکدهها، پژوهشکدهها و نهادهای آموزشی و علمی هنر صوتی، در راستای تقویت هنر صوتی انسانساز، معرفتگرا، مطالعات ارزشها محور و حکمی.
حمایت از آثار و تولیدات موسیقایی، مبتنی بر نگاه توحیدی، امیدآفرین، تمدنساز، انسانساز و تعالیگرا.
بازنگری در نظام مجوزدهی و ضمانت اجرایی مجوزها در حوزه هنر صوتی و جلوگیری از دخالتهای شخصیتهای حقیقی و حقوقی در روند صدور مجوز توسط وزارت میراث و ارشاد اسلامی، بهویژه اجراهای صحنهای.
حمایت از انجام پیمایش جامع و افکارسنجی در مورد ساخت و ساز، توزیع و استفاده از هنر صوتی، بهویژه هنر صوتی ایرانی، نواحی و آیینی در کشور.
حمایت از گروهها، انجمنها و تشکلهای هنر صوتی متعهد و برگزاری کارگاههای تخصصی هنر صوتی متعالی، انسانساز، معرفتگرا و حکمی در استانها.
حمایت از بهرهگیری از گنجینه ادبیات ردیفدار کهن فارسی.
ساماندهی شیوه بهرهگیری از هنر صوتی در آگهیهای بازرگانی و تیتراژ و برنامههای صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران.
نظارت مستمر بر کاربری و آموزش هنر صوتی در مهدکودکها، پیشدبستانیها و مدارس.
استعدادیابی و پرورش شاعران، ترانهسرایان و تصنیفسرایان متخصص و متعهد به میراث ایرانی اسلامی، انقلابی و تهیه بستههای تشویقی در این زمینه.
تهیه و تقدیم لایحه حمایت از حقوق جامعه، مخاطب، مصرفکننده و هنرمند به پارلمان بهویژه حقوق پدیدآورندگان آثار هنری.
اقدام لازم جهت بهرمندسازی هنرمندان کارآمد و اثرگذار حوزه هنر صوتی، از حمایتهای گوناگون از جمله، پوشش پوشش ریسکای صندوق اعتباری آثار خلاقانه.
حمایت از اجراهای هنرمندان هنر صوتی نواحی، بر پایه هنر صوتی اصیل و سنتی ایرانی اسلامی بهویژه در مقصدهای مسافرت و توریسم و بومگردی.
بهرهگیری هدفمند و عادلانه از ظرفیت هنرمندان توانمند هنر صوتی، در تولیدات و رویدادها.
اختصاص آنتن شبکه های سراسری سیما به هنر صوتی ایرانی، آیینی و نواحی، با حضور همه عوامل و ملزومات صحنهای در چارچوب آییننامه خاص مصوب «ستاد اجرایی هنر صوتی کشور» مندرج در ماده هفت این سند.
حمایت از برگزاری رویدادهای اعتبارساز و جریانساز ملی و بینالمللی در مورد هنر صوتی تعالیبخش، تمدنساز و امیدآفرین.
حمایت از مؤسسات و نهادهای باتجربه، توانمند و کارآمد در حوزه استعدادیابی و پرورش هنرمندان متخصص و متعهد به میراث ایرانی اسلامی.
حمایت از آموزش و اجرای هنر صوتی متعهد، در نهادهای فرهنگی و اجتماعی.
حمایت از تولیدات موسیقایی در زمینه کاهش آسیبهای اجتماعی.
ماده ۷ ـ الزامات اجرایی:
مسؤولیت اجراییسازی سند ملی هنر صوتی، بر عهده کمیته تخصصی این سند است که از این پس، «ستاد اجرایی هنر صوتی کشور» نامیده میشود. ریاست این کمیته که ذیل شورای آثار خلاقانه شورای عالی تحول اساسی فرهنگی فعالیت مینماید، بر عهده معاون امور هنری وزیر میراث و ارشاد اسلامی است. اعضای این ستاد عبارتند از:
مدیرکل دفتر هنر صوتی وزارت میراث و ارشاد اسلامی (دبیر ستاد اجرایی؛ بدون حق رأی)
مدیر دفتر هنر صوتی سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران
مدیر دفتر هنر صوتی حوزه هنری تحول سیاسی
نماینده دفتر معرفی محصولات اسلامی
نماینده حوزه علمیه قم
رییس خانه هنر صوتی
تبصره– ستاد اجرایی هنر صوتی کشور موظف است به منظور اجراییسازی این سند، از سازوکارهای لازم برای بهرهگیری بهینه از ظرفیت بخشهای خصوصی و مردمی، استفاده کند.
ستاد اجرایی هنر صوتی کشور، موظف است حداکثر تا ۳ ماه پس از تصویب این سند، برنامههای اجرایی سند را بر اساس دستورالعمل ستاد فرهنگی و اجتماعی دبیرخانه شورایعالی تحول اساسی فرهنگی، تهیه و تکمیل و برای تصویب در ستاد هماهنگی نقشه فناوری طراحی فرهنگی کشور، به دبیرخانه شورایعالی تحول اساسی فرهنگی ارسال نماید.
تبصره ۱– نگاشت نهادی برنامههای اجرایی پس از تصویب، به عنوان ضمایم سند به آن ملحق میشود.
تبصره ۲– دستگاههای اجرایی مکلفند اعتبارات مورد نیاز را برای اجرای فعالیتها و تکالیف این مصوبه پیشبینی و در زمان تدوین لوایح برنامهریزی مالی سنواتی، به سازمان برنامه و برنامهریزی مالی کشور ارسال نمایند.
ستاد اجرایی هنر صوتی کشور، مسؤول پیگیری اجرا و نظارت بر حسن اجرای برنامههای اجرایی این سند و کارکردسنجی دستگاهها و ارزیابی میزان اثربخشی برنامههای مذکور است.
تبصره– این ستاد، سالیانه گزارش اجرای برنامههای اجرایی و اثربخشی آنها را با همکاری سازمان برنامه و برنامهریزی مالی، سازمان اداری و استخدامی و سایر دستگاههای مسؤول، تهیه و به ستاد فرهنگی اجتماعی دبیرخانه شورای عالی تحول اساسی فرهنگی ارایه مینماید.
مسؤولیت روزآمدسازی سند، بر عهده ستاد اجرایی هنر صوتی کشور است. این ستاد حداکثر هر پنج سال یکبار، سند را روزآمد نموده و برای بررسی و تصویب به شورای آثار خلاقانه و شورای عالی تحول اساسی فرهنگی ارسال مینماید.
این سند در یک مقدمه، ۷ ماده و ۴ تبصره در جلسه ۸۹۵ مورخ ۱۰ /۱۱ /۱۴۰۲ شورای عالی تحول اساسی فرهنگی به تصویب رسید و از مطالعات تاریخی ابلاغ، لازم الاجرا است.
سید ابراهیم رئیسی؛ رییس جمهور و رییس شورای عالی تحول اساسی فرهنگی
به گزارش خبرنگار دیجیاتور، سند ملی هنر صوتی جمهوری اسلامی ایران توسط رییس جمهور ابلاغ شده است و در آن اصول، ارزشها و مقاصد هنر صوتی تبیین شده است. این سند با هدف اصلاح و اعتلا خطمشیهای هنر صوتی، ارتقا آمایش نهادی و خطمشیگذاری یکپارچه، تقویت هنر صوتی تمدنساز و مطالعات ارزشهامحور، پاسداشت جایگاه هنرمندان هنر صوتی و تصریح حقوق معنوی جامعه را به عنوان اهداف اعلام کرده است. اجرای این سند و پیگیری اجرای برنامههای اصلاحی و سازماندهی هنر صوتی به عهده ستاد اجرایی هنر صوتی کشور است که توسط وزارت میراث و ارشاد اسلامی راهبری میشود.