تکآهنگ «ساری آقجیک» به صحنه پیوست
0 نظر
آراز دارهتروسیان، خواننده و آهنگساز ارمنی ایرانی، قطعه «ساری آقجیک» یا «دامن کشان» را با ترکیب ۲ زبان فارسی و ارمنی بازتنظیم کرده و به مناسبت نوروز ۱۴۰۳ منتشر کرده است. این قطعه فولکلور ارمنی است که در ایران با نام دامنکشان و در آذربایجان با نام ساری گلین شناخته شده و آراز تلاش کرده تا با تلفیق سازهای سنتی و مدرن، فضای پُستمُدرنی را در اجرای این قطعه ایجاد کند. همچنین از سازهای مختلفی مانند دودوک، سهتار، تار و تار آذری در تنظیم هنر صوتی این قطعه استفاده کرده و بر زیبایی و اصالت فرهنگی قطعه تاکید دارد.
دریافت
17 MB
به گزارش دیجیاتور به نقل از مشاور رسانهای پروژه، آراز دارهتروسیان خواننده و آهنگساز، قطعه «ساری آقجیک» یا «دامن کشان» را باز تنظیم کرده و با ترکیب ۲ زبان فارسی و ارمنی خوانده و در آستانه نوروز ۱۴۰۳ منتشر کرد.
«ساری آقجیک» قطعه فولکلور ارمنی است که برای مخاطبان فارسیزبان و آذریزبان هم بسیار آشنا است. این قطعه در ارمنستان به ساری آقجیک، در آذربایجان به ساری گلین و در ایران به دامنکشان معروف است.
آراز دارهتروسیان آهنگساز، موزیسین و خواننده ارمنی ایرانی است که هنر صوتی این قطعه را بازتنظیم و برای اولین بار آن را با ترکیب دو زبان فارسی و ارمنی بازخوانی کرده است.
وی درباره این آهنگ میگوید: هدف از ارایه این آهنگ زنده نگهداشتن فرهنگی است که به ارث بردهایم. انسان با ریشه و اصالتش قوام و دوام دارد بنابراین این اثر را با ترکیب ۲ زبان مادری (ارمنی) و زبان زادگاهم (فارسی) اجرا کردهام. در تنظیم هنر صوتی این قطعه تلاش کردهام تا با تلفیق و ترکیب و به کارگیری سازهای سنتی در بستری مدرن شاید بتوانم به فضایی پُستمُدرن برسم. بالطبع پرسه زدن در این فضا برای بازاجرای قطعاتی اینچنینی که ریشه در بطن و حافظه مطالعات تاریخی و میراث دارند، جسارت زیادی میطلبد که امیدوارم از عهده انجام آن برآمده باشم.
این هنرمند توضیح داد: در تنظیم هنر صوتی این آهنگ از ساز دودوک به عنوان ساز اصیل ارمنی متناسب با ذات قطعه استفاده کردم. سهتار و تار را بعنوان نماینده میراث و آثار خلاقانه زادگاهم ایران و همچنین از استفاده از تار آذری در لایههای تنظیم این قطعه بنا بر تجانس، احترام و آشناییت عام با نسخه «ساری گلین» غافل نشدهام.
آراز دارهتروسیان قطعه «ساری آقجیک» را با ترکیب دو زبان فارسی و ارمنی باز تنظیم کرد و منتشر کرد. این قطعه ارمنی به نام ساری آقجیک، آذری به نام ساری گلین و ایرانی به نام دامنکشان شناخته میشود. او این آهنگ را به منظور نگهداشتن میراثهایی که به ارث بردهایم، با تلاش برای ترکیب سازهای سنتی و بسط آنها به فضای مدرن اجرا کرده است. از ساز دودوک به عنوان ساز ارمنی، سهتار و تار به عنوان نمادهای آثار خلاقانه و میراث ایران استفاده کرده و این اثر را در یک بستر مدرن به اجرا درآورده است.