تقدیر از بازیگر بی حاشیه و بی انتظار مدح

[ad_1]
در یک مراسم برگزار شده با حضور هنرمندان معروف، سالن اصلی پردیس ملت به نام استاد علی نصیریان نامگذاری شد و اثر ادبی زندگی و آثار این هنرمند رونمایی شد. در این مراسم، از تاریخچه زندگی و کارهای نصیریان صحبت شد و او به عنوان الگوی بازیگری برای نسل جوانان و آینده تحسین شد. هنرمندان مختلف نیز در مراسم حضور داشتند و از جایگاه و تأثیرگذاری او در عرصه آثار خلاقانه تقدیر کردند. به طور کلی، این مراسم به گرامیداشت میراث و آثار خلاقانه و تجلیل از میراث هنری علی نصیریان اختصاص داشت.

به گزارش دیجیاتور به نقل از ارتباطات سازمانی موسسه تصویر شهر، آیین نکوداشت و نامگذاری سالن اصلی پردیس ملت به نام استاد علی نصیریان، شامگاه روز پنجشنبه هفدهم اسفند ماه با حضور تعدادی از هنرمندان صاحب نام عرصه های مختلف برگزار شد.

همچنین در این مراسم از اثر ادبی زندگی و آثار علی نصیریان که به قلم نگار حسینی نوشته و توسط انتشارات میراث معاصر منتشر شده است، رونمایی شد.

پژمان بازغی که اجرای این مراسم را به عهده داشت در ابتدا خبر داد که مدیران موسسه تصویر شهر و پردیس سینمایی ملت تصمیم گرفتند سالن ۹ این هنر هفتم رابه نام علی نصیریان نام گذاری کنند.

وی با بیان گزیده‌ای از تاریخچه زندگی علی نصیریان گفت: نسل ما به همراه شهاب حسینی خیلی خوش شانس هستیم که در این دوره به دنیا آمدیم و تمام این بزرگان را از نزدیک دیدیم و از روی دستشان تقلب کردیم و از آن‌ها درس آموختیم.

این بازیگر و مجری با ابراز امیداوری نسبت به اینکه نسل آینده احترام به پیشکسوتان هنرهای نمایشی را یاد بگیرد، عنوان کرد: این نسل باید بداند که چقدر آقای نصیریان به سختی توانست جای خود را میان مردم باز کند. حتی در بخشی از اثر ادبی هم به نقل از این هنرمند آمده است که «جای نمایش هم نداشتیم و در خرابه‌های پارک شهر به همراه جوانان علاقه‌مند به صحنه نمایش جمع می‌شدیم و تمرین می‌کردیم».

اگر دنبال شکوه در بازیگری هستید علی نصیریان بهترین نمونه است

در ادامه شهاب حسینی روی سن آمد و با بیان اینکه افتخار می‌کند که در این مراسم حضور دارد، افزود: صحبت کردن درباره استاد نصیریان مانند این است که یک برکه کوچک بخواهد درباره اقیانوس صحبت کند. من خطاب به هم‌نسلانم و نسل‌های آینده صحبت می‌کنم؛ چنانچه دنبال یک الگوی مشخص، واضح، ملموس و قابل درک می‌گردید تا شکوه حضورتان را در فضای حرفه‌ای رقم بزنید، آقای نصیریان بهترین نمونه چنین الگویی هستند.

حسینی درباره تجربه همکاری با نصیریان تشریح کرد: وقتی این افتخار را داشتم که در محضرشان در سریال «شهرزاد» شاگردی کنم و در نمایش «اعتراف» به من اعتماد کردند، بیش از آموختن تکنیک‌های بازیگری از ایشان منش، مرام، رفتار، ادب و شخصیت را آموختم. آقای نصیریان دردانه‌ای هستند که همواره به وجودشان می‌بالیم و به قول پژمان عزیز خداراشکر می‌کنیم که هنگام تکامل شخصیت با وجود محدودیت‌ها بزرگانی مانند نصیریان ما را پروراندند. استاد! امیدوارم سایه شما بر سر ما مستدام بماند.

آقای نصیریان شما به من احتیاجی ندارید

در ادامه این مراسم بهمن فرمان آرا روی سن آمد و قبل از صحبت درباره نصیریان با یادآوری اینکه جای داریوش مهرجویی اینجا خالی است، گفت: آقای نصیریان سمبل فردی است که در اجتماع هم زندگی و هم کار هنری اش را همیشه درست انجام داده و حاشیه نداشته است. چیزی که امروز می‌بینیم، مردی است که باعث افتخار صحنه نمایش مملکت ماست و بسیار مفتخریم که چنین شبی جمع شدیم تا از ایشان تشکر کنیم و برای اثر ادبی نفیس چاپ شده خوشحال باشیم، اما خیلی چیزها باعث می‌شود که خوشحالی ما همیشه اشکالی داشته باشد.

وی ادامه داد: علت صحبت درباره داریوش مهرجویی این است که در بهترین اثر سینمایی‌های او، علی نصیریان نقش اساسی داشت و اگر اثر سینمایی «گاو» و کارهای ایشان را دیده باشید، می‌بینید که همیشه فرد مثبتی در این کارها بوده است. در مملکت چه می‌شود که به تمام بدن کارگردان ۸۵ ساله ایرانی چاقو بزنند، گلویش را ببرند و سلاخی اش کنند!؟ و نتوانیم درباره آدمی صحبت کنیم که در سینمای ما مهم بود و باعث شد هنر هفتم در مقاطعی به او تکیه کند.

وی سپس خطاب به علی نصیریان گفت: آقای نصیریان ما جزو طرفداران ۱۰۰ درصد شما هستم و شما به من احتیاجی ندارید، چون خیلی مهم هستید و امشب جمع شدیم تا تشکر کنیم و امیدوارم من را هم مثل بقیه قبول کنید که برای دست بوسی آمدم. ما به شما افتخار می‌کنیم.

وقتی قلب تماشاگر متوقف می شود

علی دهکردی مدیرعامل خانه هنر هفتم هم درباره علی نصریان گفت: کاش جای توسل به کلمات برای صحبت درباره نصیریان، دستگاهی وجود داشت که روی قلبمان بگذاریم و تمام آنچه در قلب و باطن ما درباره آقای نصیریان وجود دارد، شکل بگیرد.

دهکردی با اشاره به تکنیک بازیگری نصیریان تشریح کرد: آقای نصیریان در استفاده از مجموع فنون بازیگری اعم از زبان بدن و احساس در جایگاه بی‌نظیر و خارق‌العاده‌ای هستند. وقتی زیر پلک چشم آقای نصیریان در سریال «شهرزاد» تکان می‌خورد، قلب تماشاگر متوقف می‌شد.

وی ادامه داد: می‌خواهم درباره آقای نصیریانی صحبت کنم که چون دست به قلم بردند، توانستند آثاری را خلق کنند که به قدری فاخر است که بزرگانی مانند مهرجویی وسوسه شدند تا متن تئاتر ایشان را به اثر سینمایی تبدیل کنند. وقتی به وجود کلی هنرمندی مانند نصیریان فکر می‌کنیم، همه این‌ها در برابر شخصیت واقعی و مجموع حضور و وجودشان کم است؛ آقای نصیریانی که امروز کلیله و دمنه، قابوسنامه، عالی‌قاپو، سی‌وسه‌پل و تخت جمشید ایران و فخر آثار خلاقانه یکپارچه ایران است. اگر بازیگری است که هنوز نتوانسته در کنار آقای نصیریان بازی کند و از حضورش بهره ببرد، چیز بسیار مهمی در بازیگری اش کم دارد. اگر ایشان اجازه بدهند از طرف انجمن مفاخر از وجودشان تقدیر شود و آرزوی قلبی خودم این است که خورشید وجودشان منور و تابناک باشد و خوشحالیم که توانستیم با ایشان کار کنیم.

نصیریان بهترین الگوی نسل امروز و آینده است

داریوش مؤدبیان نویسنده، مترجم، مدرس و بازیگر صحنه نمایش و هنر هفتم هم در ادامه این مراسم گفت: این کتابی که خانم نگار حسینی آماده کردند و داوود موسایی ناشر آن بود و چندسالی به دلیل جمع آوری اسناد و مدارک طول کشید، تازه قدم اولی است که در زمینه مطالعات تاریخی شفاهی برداشته شده است. مطالعات تاریخی شفاهی باید مدون شود تا تأثیرگذار باشد. بسیاری از اثر ادبی‌هایی که راجع به بازیگری، صحنه نمایش و آثار خلاقانه و هنر هفتم است، به شکل خاطره‌ای است و هنوز بزرگان اهل فن بازیگری برای آماده کردن متنی تأثیرگذار، به سختی کاری را پیش می‌نام تجاری. این اثر ادبی به چهار سطح از کار آقای نصیریان در هنر هفتم و تلویزیون می‌پردازد که یک موضوع آن درباره آقای نصیریان و شخصیت والای انسانی ایشان می‌شود. به هرحال آقای نصیریان بهترین الگو برای نسل ما و آینده است.

در ادامه علی نصیریان با تشکر از حاضران در جمع گفت: دوستان در این جمع صحبت‌هایی درباره من کردند که من اصلا آرزو نمی‌کردم و نمی‌کنم؛ چون از بچگی نمایش را دوست داشتم و مادرم ساز تنبک و دف می‌زد و بعضی اوقات که دف می‌زد با او آواز می‌خواندم و آنچه انجام دادم آرزوهای خودم بوده است پس انتظار مدح و ثنا ندارم. آمدند گفتند که می‌خواهند خیابانی را به نامم کنند، اما مخالفت کردم چون نویسنده بزرگی گفته وقتی رمان را خواندی بینداز و برو و ما هم همین طور هستیم.

وی با بیان اینکه علاقه به کارهای نمایشی از کودکی در او شکل گرفت، ادامه داد: پس از تشکیل گروه صحنه نمایش در دبیرستان، برای اینکه بدانم کدام تئاترها شاگرد می‌گیرند، پی‌درپی به گروه‌های تئاتری مراجعه کردم تا اینکه بالاخره جامعه باربد درخواست زد و به صحنه نمایش سعدی رفتم.

نصیریان با اشاره به تشکیل صحنه نمایش سعدی و حضور تأثیرگذار عبدالحسین نوشین به عنوان نقطه عطف صحنه نمایش ایران، گفت: عبدالحسین نوشین- از اعضای حزب توده – از داخل زندان تنها اثر ادبی صحنه نمایش را نوشت؛ یعنی در سال ۱۳۳۰ فقط یک اثر ادبی صحنه نمایش داشتیم و این‌ها جزو مطالعات تاریخی شفاهی ماست.

این استاد عرصه آثار خلاقانه و بازیگری با بیان اینکه در آن زمان صحنه نمایش سعدی مغایر با صحنه نمایش لاله زاری بود، افزود: در کودتای ۲۸ مرداد صحنه نمایش سعدی را آتش زدند و کلاس‌های ما به هم خورد. پس از به آتش کشیده شدن صحنه نمایش سعدی، به هنرستان هنرپیشگی رفتم. یک مدرسه صحنه نمایش در ایران بود که سیدعلی خان نصر مؤسسه پرورش افکار آن را تأسیس کرد. در آن زمان با تمام چیزهای سنتی مثل تعزیه و تخت حوضی مخالفت می‌شد؛ به عنوان مثال، تکیه حکومت که یک جای تاریخی بود را کوبیدند و تبدیل به بانک ملی کردند. این‌ها جزو بی‌مبالاتی‌های افرادی بود که در آن دوره حضور داشتند. در آن زمان نه رادیو و نه تلویزیون بود و همین تخت حوضی را در عروسی‌ها اجرا می کردند.

این بازیگر پیشکسوت درباره علت شکل گرفتن تعزیه گفت: واقعه کربلا را که روضه‌خوان‌ها می‌گفتند، اما تعزیه بیشتر برای تأثیرگذاری تجسم وقایع کربلا روی مخاطب ساخته شد چرا که تأثیر تجسم خیلی بیشتر از هر نوع نطق و خطابه‌ای است. به همین دلیل بخشی از بدن اسب را رنگ قرمز می‌کردند تا تبدیل به ذوالجناح -اسب سیدالشهداء(ع) – شود و زمانی که او وارد مجلس می‌شد مردم از جا کنده می‌شدند و این تأثیر تجسم و هنرهای نمایشی است. بنابراین، تمام کارهایی که انجام دادم را خودم دوست داشتم و جزو آرزوهایم بود و منتظر مدح، تعریف و تمجید نبودم.

نصیریان تصریح کرد: هیچ کار دیگری در عمرم به جز بازیگری انجام ندادم و فقط مدت کوتاهی در مدرسه ابراهیم بنی احمد معلم شدم. یک بار جمشید شیبانی موقعی که «آقای هالو« را بازی کرده بودم، من را در اداره هنرهای دراماتیک دید و گفت خودت بیا این را بساز و فیلمش کن؛ گفتم من کارگردان اثر سینمایی نیستم و بیشتر علاقه‌مند به بازیگری و ارتباط انسانی با تماشاگر هستم. به همین دلیل، صحنه نمایش یک چیز غیرقابل تکثیر و شامل یک ارتباط منحصر به فرد، انسانی و دوطرفه است و من نیز از اول عاشق این موضوع بودم.

این مراسم با حضور تعدادی از چهره‌های شاخص فرهنگی و سینمایی همچون شهاب حسینی، علی دهکردی، محمود حکومت آبادی، بهمن فرمان آرا، داریوش مؤدبیان، جلال معیریان گوهر خیراندیش، محمد متوسلانی، پژمان بازغی، بانیپال شومون، بهروز رضوی، شمسی فضل اللهی، صبا سهیلی، بهاره افشاری، فرزین محدث، اسماعیل محرابی، ابوالحسن داوودی، بیتا منصوری، سهیل کریمی، علی نیک رفتار، احمد مسجد جامعی، علیرضا تابش، سیدجمال ساداتیان و داوود موسایی در سالن نصیریان پردیس سینمایی ملت برگزار و در پایان از اثر ادبی زندگینامه علی نصیریان رونمایی شد.

در پایان مراسم کلیپی از هنرمندانی چون ژاله علو، محمود حکومت آبادی، پرویز پرستویی، شهاب حسینی، الناز شاکردوست، سروش صحت، حبیب رضایی، گوهر خیر اندیش و بهاره افشاری پخش شد که با بیان خاطرات، درباره ویژگی ها و جایگاه علی نصیریان سخن گفتند.

[ad_2]
به گزارش دیجیاتور، آیین نکوداشت و نامگذاری سالن اصلی پردیس ملت به نام استاد علی نصیریان، شامگاه روز پنجشنبه هفدهم اسفند ماه برگزار شد.در این مراسم از اثر ادبی زندگی و آثار علی نصیریان رونمایی شد.پژمان بازغی که اجرای این مراسم را به عهده داشت اعلام کرد که مدیران موسسه تصویر شهر و پردیس سینمایی ملت تصمیم گرفتند سالن ۹ این هنر هفتم رابه نام علی نصیریان نام گذاری کنند.شهاب حسینی از تجربه همکاری با نصیریان تشریح کرد و تماشاگران بیان کردند که هنرمندی بدون حاشیه و هیجان پردازی استاد علی نصیریان بهترین الگوی بازیگری است.دهکردی مدیرعامل خانه هنر هفتم نیز اظهار داشت که امیدوار است تعزیه‌ای برای آقای نصیریان در قلب مردم شکل بگیرد.داریوش مؤدبیان هم بیان کرد که اثر ادبی زندگینامه علی نصیریان بهترین الگو برای آینده است.نصیریان نیز در پایان مراسم از حضور حاضران سپاسگزاری کرد و اظهار کرد که او هیچ انتظاری از مدح و تمجید ندارد و همواره در علاقه و عشق به آثار خلاقانه و بازیگری بوده است.