انتشار ویژه‌نامه پرستاری به یاد پروانه معصومی

در این متن، اعلام شده است که به مناسبت پاسداشت هنرمند پروانه معصومی در جشنواره مردمی اثر سینمایی عمار، ویژه‌نامه‌ای با نام “الی النور …” منتشر شده است. این ویژه‌نامه شامل مصاحبه با دوستان، همکاران و نزدیکان پروانه معصومی است که ناگفته‌هایی درباره زندگی شخصی و حرفه‌ای او را روایت می‌کند. در این ویژه‌نامه، سیرس مقدم، هوشنگ توکلی و مینا نوروزی از خاطرات خود از این هنرمند فقید می‌گویند.

به گزارش دیجیاتور به نقل از عمارفیلم، به دنبال پاسداشت هنرمند فقید پروانه معصومی در اختتامیه چهاردهمین جشنواره مردمی اثر سینمایی عمار، ویژه‌نامه پاسداشت وی با عنوان «الی النور …» منتشر شد.

این ویژه‌نامه که با سردبیری مجید رحمانی به رشته تحریر در آمده‌است، شامل مصاحبه با دوستان، همکاران و نزدیکان پروانه معصومی است که ناگفته‌هایی از ابعاد شخصیتی وی در زندگی شخصی و حرفه‌ای را آشکار می‌سازد. سیروس مقدم، هوشنگ توکلی و مینا نوروزی از جمله کسانی هستند که در این ویژه‌نامه، به روایت خاطراتی از این هنرمند فقید، می‌پردازند.

در اولین یادداشت این ویژه‌نامه که به قلم مجید رحمانی است، آمده است: «هویت و اصالت در تمامی فراز و فرودهای زندگی بانو موج‌ می‌زند. بازیگری است که در آغاز کار هنری‌اش، کاملا به دور از فضای غالب نقش زن در فیلمفارسی‌های آن دوره، گزیده کار بود یک شمایل جدید از زن در سینمای آن زمان ایران را به نمایش گذاشت که دارای عفت و وقار خاصی بود. وارد موج نوی سینمای ایران شد؛ لکن یک پی‌رنگ جدی از زن ایرانی با عفت در اثر سینمایی‌های سینمای حتی قبل از تحول اساسی ایشان، عیان است.»

این ویژه‌نامه با ذکر جمله‌ای از پروانه معصومی در اختتامیه پنجمین جشنواره عمار در حالی که لوح تقدیر خود را در دست‌ داشت، به پایان می‌رسد: «من دوبار جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن رو از جشنواره فجر گرفتم. ولی امروز احساس می‌کنم که با گرفتن این جایزه، خیلی خوشحال‌ هستم.»

پس از پاسداشت هنرمند فقید پروانه معصومی در اختتامیه چهاردهمین جشنواره مردمی اثر سینمایی عمار، ویژه‌نامه پاسداشت وی منتشر شد. این ویژه‌نامه شامل مصاحبه‌ها با دوستان، همکاران و نزدیکان پروانه معصومی است که ناگفته‌هایی از ابعاد شخصیتی وی در زندگی شخصی و حرفه‌ای را به تصویر می‌کشد. سیروس مقدم، هوشنگ توکلی و مینا نوروزی از جمله کسانی هستند که در این ویژه‌نامه، به خاطراتی از این هنرمند فقید، می‌پردازند. این ویژه‌نامه با ذکر جمله‌ای از پروانه معصومی در اختتامیه پنجمین جشنواره عمار به پایان می‌رسد.