ماجرای گذشته تاریک “کلنل” چیست؟ / داستانی ساده با شخصیت‌های پیچیده

پرستو کاردگر، کارگردان انیمیشن کوتاه “کلنل”، در یک گفت‌وگو با خبرنگار دیجیاتور اظهار کرد که ساخت این انیمیشن ورود او به دنیای حرفه‌ای‌تری را نشان داد و زمانی که فیلمسازی برای او تکرار راه‌های رفته‌شده باشد، ترجیح می‌دهد وقت خود و دیگران را تلف نکند. ایده اصلی “کلنل” سال‌ها قبل به ذهنش رسید و با گذشت زمان این ایده به تصویر کشیده شد. وی همچنین اضافه کرد که رغبت دارد روایت خیالی‌های ساده با شخصیت‌های پیچیده را تداعی کند. او همچنین در استفاده از تکنیک دوبعدی برای انیمیشن تصمیم‌گیری کرده و خودش را به تکنیک خاصی محدود نمی‌کند.

پرستو کاردگر کارگردان انیمیشن کوتاه «کلنل» از کارگردانان مجموعه انیمیشن‌های کوتاه هنری «رویاهای بیداری» در گفت‌وگو با خبرنگار دیجیاتور بیان کرد: با ساخت این اثر سینمایی به عنوان اولین اثر بعد از پایان نامه، وارد دنیای حرفه‌ای‌تری شدم. در طول فرآیند ساخت و ساز و حتی پس از آن، خیلی چیزها یاد گرفتم و این برایم بسیار ارزشمند است. اگر روزی برسد که فیلمسازی برای من صرفاً تکرار راه‌های رفته‌ام باشد، ترجیح می‌دهم وقت خودم و دیگران را تلف نکنم.

وی درباره شکل‌گیری ایده انیمیشن کوتاه «کلنل» گفت: ایده اصلی «کلنل» سال‌ها پیش، قبل از ورودم به دنیای انیمیشن، به ذهنم خطور کرد. یادم می‌آید در یک مسافرت در حال نشستن در تاکسی، پشت صندلی راننده بودم و گوش‌های شبیه شیپور راننده توجه من را به خودش جلب کرد. در آن لحظه به این فکر افتادم که چه اتفاقی می‌افتد اگر گوش انسان به جای جذب امواج صوتی، آن‌ها را پخش کند، مثل رادیو یا گرامافون. این ایده مدت‌ها در ذهنم بود. مدت طولانی به این ایده و سوالات پیرامونش فکر می‌کردم مثلاً اینکه آیا این صداها باید مفهوم خاصی داشته باشند یا صرفاً به عنوان آمبیانس‌های مبهم باقی بمانند. همچنین به سوالاتی درباره اینکه این اتفاق چرا برای فردی افتاده و آیا تنها او درگیر این مساله است، فکر می‌کردم. این سوالات سال‌ها ذهنم را مشغول کرده بودند. در این مدت، داستانی را در ذهنم طراحی کردم که به مرور زمان فراموش شد. اما همیشه این ایده در پس ذهنم حضور داشت. پس از ساخت انیمیشن «ایکی» به سراغ این ایده رفتم چون به خودم بسیار نزدیک بود. به شخصیت اصلی هویت بخشیدم. شغل، سن، و دیگر جزئیات کم‌کم به من ایده‌ای از صداها و روایت خیالی ذهنی خودم دادند.

کاردگر افزود: من به روایت خیالی‌های ساده با شخصیت‌های پیچیده علاقه دارم و تلاش کردم که در همین مسیر حرکت کنم. در نهایت، احساس می‌کنم که ایده «ایکی» و «کلنل» با اینکه ۲ روایت خیالی کاملاً متفاوت را نقل می‌کنند، یک مفهوم مشترک را به تصویر می‌کشند؛ تنهایی. «ایکی» یک کودک بود که به دلیل تفاوت‌هایش از جامعه جدا شده بود. «کلنل» یک پیرمرد است که بار گذشته سیاه خود را به دوش می‌کشد و همین امر او را از جامعه فراری و منزوی کرده است.

کارگردان انیمیشن «کلنل» درباره تکنیک این اثر سینمایی توضیح داد: خودم را به تکنیک خاصی محدود نمی‌کنم. البته تکنیک دوبعدی را نسبت به سایر تکنیک‌ها، بیشتر می‌پسندم اما در نهایت فکر می‌کنم هر فیلمنامه، تکنیک اجرای خودش را دارد. هرگز به فکر تبدیل «کلنل» به اثر سینمایی سه بعدی نرفته‌ام، اما دوست داشتم فضاهای اکسپرسیونیستی دلهره‌آور را تجربه کنم و به همین دلیل ایده استفاده از تکنیک استاپ موشن برای اجرای آن به ذهنم خطور کرد. با این حال، با در نظر گرفتن هزینه‌ها، نهایتاً به تصمیم برای استفاده از تکنیک دوبعدی رسیدم و از نتیجه به حد مطلوبی راضی هستم.

وی در ادامه گفت: به جرأت می‌توانم بگویم که فرآیند پیش ساخت و ساز «کلنل» طولانی‌ترین و دشوارترین بخش از ساخت و ساز آن بود. اگر بخش پیش ساخت و ساز را حذف کنیم، ساخت کلنل حدوداً دو سال و نیم طول کشید. البته فکر می‌کنم که دوره کرونا هم در طولانی شدن این فرآیند بی‌تاثیر نبود. همه اعضای تیم «کلنل» از دوستانم بودند و من خوش‌شانس بودم که به من اعتماد کردند، چرا که همه آن‌ها در حوزه کاری خودشان بهترین هستند.

کاردگر درباره جایگاه انیمیشن «کلنل» در کارنامه کاری‌اش عنوان کرد: تاکنون، بازخوردهای بسیار خوبی از دوستانی که «کلنل» را دیده‌اند و همگی از استادان بزرگ هنر هفتم و انیمیشن هستند، دریافت کرده‌ام. با این حال، خودم فکر می‌کنم شاید «کلنل» به اندازه «ایکی» بین کارهایم محبوب نشود. تقریباً تمام افرادی که «ایکی» را تماشا کرده‌اند، خود را به نوعی در آن یافته‌اند و حدس می‌زنم این اتفاق برای «کلنل» تکرار نشود. البته من انتظار نداشتم که هر ۲ اثر سینمایی یکسان باشند. از روز اول می‌دانستم که قصه این اثر سینمایی، گرچه در مورد تنهایی است اما متفاوت و ممکن است حتی برای برخی تماشاکنندگان سخت باشد.

وی ادامه داد: فارغ از بازخوردهایی که گرفته‌ام و خواهم گرفت، به نظرم «کلنل» جای بزرگی در کارنامه‌ام دارد. این اثر سینمایی به نوعی به مفهوم تنهایی پرداخته و این مفهوم یکی از دغدغه‌های زندگی شخصی خودم نیز بوده است.

کارگردان انیمیشن کوتاه «کلنل» درباره اکران این اثر سینمایی گفت: من تجربه اکران در گروه سینمایی هنروتجربه را دارم و به نظرم اکران سراسری یکی از مهم‌ترین اتفاق‌هایی است که می‌تواند در دوران حیات یک اثر سینمایی بیفتد، به خصوص در مورد انیمیشن‌های کوتاه که این اکران‌ها بهترین راه برای معرفی آن‌ها به مخاطبان عام هستند.

مجموعه انیمیشن‌های کوتاه هنری «رویاهای بیداری» از روز چهارشنبه ۲۷ دی ماه هر روز در سینماهای منتخب گروه سینمایی هنروتجربه در تهران و روزهای چهارشنبه هر هفته در سینماهای شهرستان‌ها به نمایش در آمده است.

مجموعه انیمیشن‌های کوتاه هنری «رویاهای بیداری» شامل ۱۰ انیمیشن به نام‌های «آدم خانگی» به کارگردانی مرضیه ابرار پایدار، «جمشید؛ مرثیه‌ای بر یک اسطوره» به کارگردانی معین صمدی، «داش آکل» به کارگردانی هاجر مهرانی، «دشت گل‌های زرد» به کارگردانی حسین آقامحمدی، «قطعه تنهایی» به کارگردانی الهه قمیشی، «کلنل» به کارگردانی پرستو کاردگر، «گنجشکک» به کارگردانی الهه فلاحیان، «نقطه» به کارگردانی محمد زارع، «همیشه گمشده‌ای هست» به کارگردانی مسعود صفری، «باغ پادشاه» به کارگردانی ایرج محمدی رزینی است.

آثاری که در این مجموعه به نمایش درمی‌آیند در جشنواره‌های مختلف داخلی و خارجی شرکت کرده و جوایز معتبری را کسب کرده‌اند. این بسته انیمیشن مناسب مخاطبان بالای ۱۲ سال است.

پرستو کاردگر افزود: من به روایت خیالی‌های ساده با شخصیت‌های پیچیده علاقه دارم و تلاش کردم که در همین مسیر حرکت کنم. تقریباً تمام افرادی که «کلنل» را تماشا کرده‌اند، خود را به نوعی در آن یافته‌اند و حدس می‌زنم این اتفاق برای «کلنل» تکرار نشود.