بهزاد فراهانی در حال خواندن نمایشنامه جدید خود برای مخاطبان است.
0 نظر
در نشست “صدای نمایشنامهنویس”، نمایشنامه “بدخیم” نوشته بهزاد فراهانی مورد بحث و بررسی قرار گرفت. این نمایشنامه به پیشنهاد ابراهیم مکی، نمایشنامهنویسی فرانسوی نگاشته شده و توسط پنج شخصیت نهاده شده است. در این نشست، بهزاد فراهانی درباره ساخت و ساز این اثر پاسخهایی ارائه داد و شخصیتها، پایانبندی و زبان نمایشنامه را توضیح داد. همچنین رضا بابک و دیگر هنرمندان حاضر نیز نظرات خود را درباره متن عنوان شده به اشتراک گذاشتند. در پایان نشست، بهزاد فراهانی اطمینان داد که نظرات مخاطبان را در بازنویسیهای آیندهاش در نظر خواهد گرفت.
به گزارش دیجیاتور به نقل از روابطعمومی کانون نمایشنامهنویسان و مترجمان صحنه نمایش ایران، هفتمین نشست «صدای نمایشنامهنویس» که به روخوانی و گفتوگو درباره نمایشنامه «بدخیم» یا «اسباببازی» نوشته بهزاد فراهانی اختصاص داشت، با حضور علاقهمندان نوشتار خلاقانه نمایشی و تنی چند از هنرمندان، شامگاه یکشنبه ۱۷ دی در سالن جوانمرد عمارت خانه صحنه نمایش برگزار شد.
در این نشست بهزاد فراهانی در پاسخ به پرسش بهزاد صدیقی، دبیر سلسلهنشستهای «صدای نمایشنامهنویسِ» کانون نمایشنامهنویسان و مترجمان صحنه نمایش ایران مبنی بر این که فکر نوشتن این اثر چهگونه به ذهنتان راه پیدا کرد و این نمایشنامه را نوشتید، توضیح داد: نمایشنامه «بدخیم» یکی از نمایشنامههای جدیدم است که آن را به پیشنهاد دوست هنرمندم، ابراهیم مکی، نمایشنامهنویسی که سالها است مقیم فرانسه است، نگاشته و به پیشنهاد او، نمایشنامهای با پنج شخصیت نوشته است.
صدیقی نیز در سخنانی گفت: این نمایشنامه تکپردهای، همچون بسیاری از متون نمایشی دیگر که از نمایشنامهنویسان و مترجمان نمایشنامه نوشته شدهاند، بازتابی از زندگی، روزگار و جامعه امروز ما هستند.
در ادامه، فراهانی در پاسخ به مخاطبانش توضیحاتی درباره شخصیتهای نمایشنامه، پایانبندی و زبان آن ارایه کرد.
این نمایشنامهنویس درباره پایانبندی نمایشنامه «بدخیم» گفت: این روزها همه در حال شلیک کردن و هر روز مدام با مرگ روبهرو هستیم. بنابراین پایان این نمایشنامه، غیرواقعی نیست.
در ادامه این نشست، رضا بابک، دیگر هنرمند حاضر در آن در سخنانی درباره نمایشنامه «بدخیم» گفت: این متن جنبههای خیلی مثبتی دارد. دیالوگنویسیاش خوب است ولی جای هنر صوتی در این اجرا خالی بود. جاهایی حس میکردم، حسی از هیچکاک در این کار هست.
فراهانی در پاسخ به وی توضیح داد: میخواستم هنر صوتی تختحوضی داشته باشم، ولی نوازنده مورد نظرم نتوانست بیاید.
وی ادامه داد: یکی از اثر سینماییهای ویلیام وایلر را دوست دارم و در این نمایشنامه از آن بهره گرفتهام.
فراهانی در پاسخ به پرسشی دیگر درباره زبان نمایشنامهاش گفت: لمپنیزمی که در کار وجود دارد، در زندگی ما جاری است و اتفاق غریبی نیست.
این نویسنده همچنین در پاسخ به سخنان حاضران درباره کشتهشدن یکی از شخصیتهای نمایشنامه افزود: شخصیت ما به سادگی کشته نمیشود، بلکه پیچیده کشته میشود. او به دست کسی کشته میشود که معلول است و مشکلات گوناگونی دارد.
در این نشست، فراهانی در پاسخ به مخاطبان خود تاکید کرد که به نظرات و پیشنهادهای آنها درباره نمایشنامهاش فکر خواهد کرد و در بازنویسیهایی که بر این متن انجام میدهد، این نظرات را مورد توجه قرار خواهد داد.
رضا بابک، عباس جهانگیریان، فهیمه رحیمنیا، سلما سلامتی، علی عابدی، فرزانه نشاطخواه، جمشید جهانزاده، شهرام گیلآبادی، شهرام ابوالقاسمی، آرام محضری، رحیم رشیدیتبار و … از جمله حاضران در این نشست بودند.
سلسه نشستهای نمایشنامهخوانی «صدای نمایشنامهنویس» توسط کانون نمایشنامهنویسان و مترجمان صحنه نمایش ایران به دبیری بهزاد صدیقی، در نخستین شنبه هر ماه برگزار میشود اما به دلیل همزمانی جلسه بهمن ماه با زمان برگزاری جشنوارههای فرهنگی هنری، نشست بهمنماه، شامگاه ۱۷ دی برگزار شد.
نشست «صدای نمایشنامهنویس» با حضور علاقهمندان نوشتار خلاقانه نمایشی و هنرمندان برگزار شد. در این نشست بهزاد فراهانی، نویسنده نمایشنامه «بدخیم»، درباره ساخت و ساز این اثر توضیحاتی ارایه داد. او اظهار داشت که این نمایشنامه به پیشنهاد دوستش، ابراهیم مکی، نوشته شده است. این نمایشنامه از زندگی و جامعه امروز الهام گرفته شده است. در پاسخ به پرسشها، فراهانی درباره شخصیتها، پایانبندی و زبان نمایشنامهاش توضیحاتی ارایه داد. درباره پایان اثر، او اظهار کرد که پایان نمایشنامه غیر واقعی نیست. همچنین، رضا بابک، هنرمند دیگری که در نشست حاضر بود، معتقد بود که هنر صوتی در این اجرا کم بود. در نهایت، فراهانی به مخاطبانش تأکید کرد که نظرات و پیشنهادهای آنها را درباره نمایشنامهاش مد نظر قرار میدهد.