“مافیای روباه‌ها” تهران: تجربه‌ای چند رسانه‌ای از “پالپ فیکشن”

در حال حاضر، عمارت نوفل‌لوشاتو میزبان نمایش «مافیای روباه‌ها» به کارگردانی امید بنکدار است که بیش‌تر در حوزه هنر هفتم فعالیت داشته است. این نمایش بر اساس «روایت خیالی عامه‌پسند» از راجر آوری و کوئنتین تارانتینو توسط امید بنکدار نوشته شده و داستانی است درباره دو گانگستر آمریکایی که برای پس گرفتن کیف گمشده رییس شان به سراغ جوانی به نام برت می‌روند. این نمایش با بازیگرانی همچون سهیل تقوی، وحید خاکساری، امیرحسین آسایی و… به ایفای نقش می‌پردازد. امید بنکدار، که الگوهای امتحان‌پسند را پیشنهاد نمی‌کند، امیدوار است که نسل‌های جوان‌تر بدانند که چگونه راه‌های تازه‌ای را پیشنهاد دهند. او همچنین اعلام کرده است که اگر استقبال از نمایش مثبت باشد، ممکن است اجرای آن در سالن‌های دیگر هم ادامه یابد.

به گزارش خبرنگار دیجیاتور، این روزها عمارت نوفل‌لوشاتو میزبان نمایش «مافیای روباه‌ها» به کارگردانی امید بنکدار است؛ کارگردانی که بیش‌تر در عرصه هنر هفتم فعالیت داشته و آثاری چون «شبانه»، «شبانه‌روز»، «ارغوان» و «گلیدا» را به صورت مشترک با کیوان علیمحمدی کارگردانی کرده است. «مافیای روباه‌ها» بر اساس «روایت خیالی عامه‌پسند» از راجر آوری و کوئنتین تارانتینو توسط امید بنکدار نوشته شده و روایت‌گر ماجراهایی است که برای وینسنت و جولز ۲ گانگستر آمریکایی که برای پس گرفتن کیف گمشده رییس‌شان مارسلوس والاس به سراغ جوانی به نام برت می‌روند، رخ می‌دهد.

در این اثر نمایشی سهیل تقوی، وحید خاکساری، امیرحسین آسایی، امیر طالقانی، امیر شعبان‌پور، سیاوش سهامی، سبحان قادری، حمیدرضا عباسی، پوریا شیخ‌الاسلامی و محمدرضا احمدی به ایفای نقش می‌پردازند و مهتاب ‌کرامتی، محمدرضا ‌غفاری، کمند ‌امیرسلیمانی، حمیدرضا پگاه، فرید ‌قبادی، احمد ‌ساعتچیان، کاظم ‌سیاحی، محمدجواد جعفرپور و نازنین ‌فراهانی نقش‌خوانان روی پرده این اثر نمایشی هستند.

امید بنکدار درباره حضور خود به عنوان کارگردان صحنه نمایش و به صحنه بردن نمایش «مافیای روباه‌ها»، به خبرنگار دیجیاتور گفت: من در واقع کارم را در ابتدا از صحنه نمایش شروع کرده بودم. من نقاشی می کردم و برای تجربه یک کار گروهی که در رابطه با هنرهای تجسمی باشد رشته طراحی صحنه را انتخاب کردم و دوره‌های طراحی صحنه را نزد ایرج رامین‌فر گذراندم. اولین فعالیت حرفه‌ای من طراحی صحنه ۲ نمایش بود که در صحنه نمایش شهر روی صحنه رفتند؛ اولین تجربه‌های کارگردانی شبنم طلوعی و چیستا یثربی. بعد از آن کم کم به کارگردانی گرایش پیدا کردم و مسیر زندگی من را به سمت هنر هفتم سوق داد. اما در طول این سال‌ها وسوسه بازگشت به عرصه صحنه نمایش همیشه در دلم بوده و بعد از چند تلاش بی‌سرانجام در سال‌های گذشته، امسال این اتفاق فرخنده افتاد.

وی درباره ویژگی‌های فیلمنامه «روایت خیالی عامه‌پسند» تارانتینو برای تبدیل شدن به متن تئاتر و حرفی که برای مخاطب امروز صحنه نمایش دارد، توضیح داد: برای گفتن حرف روز جامعه حتما نباید به سراغ قصه‌ای رفت که در جامعه امروز اتفاق می‌افتد. «پالپ فیکشن (روایت خیالی عامه‌پسند)» برای من که از هنر هفتم می‌آمدم چیزی از هنر هفتم با خود داشت. اثر سینمایی مهم‌ترین اثر سینمایی پست مدرن مطالعات تاریخی هنر هفتم است، پر از جابه‌جایی زمان و صحنه‌بندی‌های دقیق و شخصیت‌پردازی‌های پرجزییات و دیالوگ‌های تاثیرگذار و به یادماندنی. برگرداندن این اثر سینمایی به اجرای نمایشی در تهران سال ۱۴۰۲ به خودی خود یک چالش بزرگ برای من بود. یک کار محال که انجام دادنش تمرکز و تلاش فراوانی می‌طلبید. ضمن آن که فکر می‌کنم مضامینی مثل طمع، فریبکاری، دروغ، ریا و قدرت‌طلبی چیزهایی است که متعلق به زمان یا مکان خاصی نیست و می‌تواند برای تهران امروز ما هم مصداق داشته باشد. دیالوگ‌های پایانی نمایش از زبان شخصیت بوچ از میل به درستی در روزگار پلیدی‌ها می‌گوید، از دورانی که بی‌شباهت به روزگار ما نیست.

بنکدار درباره روند ساخت و ساز نمایش «مافیای روباه‌ها»، یادآور شد: تمرین‌ها حدود پنج ماه به طول انجامید؛ در کنار گروهی همدل و همراه و بازیگرانی که بسیاری از آنان هنرجویان کلاس‌های خودم بودند. تمرین‌ها مستمر و به دلیل انگیزه بالای بچه‌ها و عشق مشترک‌مان به آثار خلاقانه بسیار لذت بخش بود و طبعا مثل هر کاری چالش و دشواری هم کم نبود. اما امروز که کار روی صحنه است، ترجیح می‌دهم سختی‌ها را فراموش کنم و از طعم شیرین تماشای نتیجه زحمات شبانه‌روزی گروه هر شب روی صحنه لذت ببرم.

وی درباره شیوه اجرایی مدنظر برای «مافیای روباه‌ها» با توجه به تجربه‌های متعددی که در عرصه کارگردانی هنر هفتم داشته است، گفت: «مافیای روباه‌ها» مثل همه کارهای قبلی من در هنر هفتم یک تجربه تازه است. ما عادت داریم همیشه از واژه متفاوت به عنوان یک امتیاز و ویژگی مثبت استفاده کنیم اما در عمل به سراغ کلیشه‌های امتحان پس‌داده می‌رویم. من چه در نقاشی، چه در هنر هفتم و چه در اولین تجربه تئاتری‌ام همیشه سعی کرده‌ام از الگوهای امتحان پس‌داده پرهیز کنم و راه‌های تازه‌ای را پیشنهاد کنم. ادعا نمی‌کنم که این پیشنهادها همیشه راه‌گشا بوده اما اطمینان دارم که با استمرار می‌تواند نتیجه‌بخش باشد. من گودالی کوچک بر جا می‌گذارم و امید دارم که نسل‌های جوان‌تر نهال‌هایی در آن بکارند و ببارند و مانند درختان تنومندی بر میراث کشورمان سر به آسمان بسایند.

کارگردان «مافیای روباه‌ها» افزود: این نمایش برای من یک تجربه چند مدیایی است. نمایشی است که از هنر هفتم و کمیک‌استریپ و نقاشی چیزهایی در خود دارد. این نمایش که بر اساس یک اثر سینمایی است، هم نمایشی است درباره یک اثر سینمایی و هم فیلمی است درباره یک نمایش. به ازای هر شخصیت ما روی صحنه یک بازیگر داریم و یک تصویر متحرک از یک بازیگر روی پرده و یک تصویر کمیک‌استریپی از شخصیت اثر سینمایی روی اسکرین که هر سه آن‌ها با هم قصه و نمایش ما را پیش می‌نام تجاری. برای کسانی که به کارهای کلاسیک عادت دارند در دقایق اول نمایش ممکن است عجیب یا گیج‌کننده به نظر برسد اما بازخوردها نشان می‌دهد که تماشاگر امروز صحنه نمایش از تجربه‌های تازه استقبال می کند.

بنکدار درباره ویژگی‌های مدنظر در طراحی صحنه، نور و هدایت بازیگران نمایش توضیح داد: آیدین ظریف طراح صحنه با سابقه که در هنر هفتم با هم همکاری‌های متعددی داشتیم، در این پروژه هم طراح من بود. ما به دنبال این بودیم که صحنه‌ها را به مینی‌مال‌ترین شکل ممکن طراحی کنیم و کاری کنیم که خط طراحی در صحنه به چشم تماشاگر بیاید. برعکس در تعامل با خانم سارا اسکندری طراح گریم با سابقه صحنه نمایش به دنبال این بودیم که تا جای ممکن بازیگرها به شخصیت‌های اثر سینمایی شبیه باشند و تداعی‌کننده بازیگران اثر سینمایی باشند و همین نگاه را در طراحی لباس‌ها داشتیم و مریم اسکویی طراح لباس تا جای ممکن پوشش بازیگران را به شمایل شخصیت‌های اثر سینمایی نزدیک کرد.

وی درباره بازخورد مخاطبان نسبت به اجرای «مافیای روباه‌ها»، تاکید کرد: فکر می‌کنم بازخوردها تا به حال مثبت بوده است، طبعا موقع ارزیابی مخاطب بحث سلیقه هم مطرح است و شاید هم مخاطبانی اجرا را نپسندند مثل هر کار دیگری. اما گمان نمی‌کنم گروه اجرایی در بخش طراحی، تمرین، بازی و تکنیک‌های صدا و نور و تصویر به مخاطب کم‌فروشی کرده یا چیزی کم‌ گذاشته باشد.

کارگردان اثر سینمایی «گیلدا» در پایان درباره این‌که آیا به تداوم اجرای نمایش در سالن‌های دیگر فکر می‌کند یا نه، اظهار کرد: آینده قابل پیش‌بینی نیست. اگر استقبال از نمایش به همین منوال یا فزاینده باشد و همه گروه موافق باشند شاید اجرا در همین سالن یا سالن دیگری تداوم پیدا کند، اما از آنجا که در روزگاری زندگی می‌کنیم که فردا قابل پیش‌بینی نیست، نمی‌شود در مورد فردای نیامده تصمیم گرفت.

این نمایش بر اساس روایت خیالی عامه‌پسند از راجر آوری و کوئنتین تارانتینو نوشته شده است و ماجراهایی را نقل می‌کند که برای دو گانگستر آمریکایی رخ می‌دهد. این نمایش با حضور گروه بازیگری متنوع و متخصص ارائه می‌شود. کارگردانی از تجربه‌های سینمایی خود به این نمایش آورده و تلاش دارد تا اجرای تازه‌ای را برای صحنه نمایش ارائه دهد. تمرین‌های مکرر و همدلی گروه بازیگران این نمایش، اجرایی با کیفیت و حرفه‌ای فراهم کرده است. طراحی صحنه، نور، گریم و لباس‌ها نیز با دقت و دانش انجام شده تا تجربه تماشاگران را بهبود بخشد. این نمایش به شکل چند مدیایی، از هنر هفتم، کمیک‌استریپ و آثار خلاقانه صحنه نمایش الهام گرفته و به شکلی نوین و جذاب ارائه می‌شود. اجرای موفق این نمایش، رضایت بسیاری از تماشاگران را جلب کرده است. اما پس از پایان اجرا، اینکه آیا این نمایش در آینده تداوم پیدا خواهد کرد یا خیر، هنوز قطعی نیست و باید منتظر بازخوردهای بیشتر بود.